Κυρία Τούτση σας καλωσορίζουμε στο Αποστακτήριο και ξεκινάμε  αυτή τη συζήτηση ρωτώντας σας αρχικά αν αυτό είναι το πρώτο σας έργο και  πότε αρχίσατε να γράφετε;

Πριν ξεκινήσω να απαντήσω στην ερώτηση, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και εγώ με τη σειρά μου για τη φιλοξενία σας στο Αποστακτήριο.  Τώρα για να μπω στο θέμα της ερώτησης … Ξεκίνησα με ένα διήγημα όπου έλαβα συμμετοχή σε ένα συλλογικό έργο. Ο τίτλος που φέρει το όνομά μου είναι… «Βλέποντας τη ζωή μέσα από ένα χρυσό κλουβί»  και θα το συναντήσετε στα  ‘’Διηγήματα του εγκλεισμού’’ από τις εκδόσεις Άπαρσις. Το  μυθιστόρημα «Βανίλια Σοκολάτα» είναι το πρώτο μου προσωπικό βιβλίο που έχει εκδοθεί επίσης από τις εκδόσεις Άπαρσις και είναι διαθέσιμο στο αναγνωστικό κοινό.  Όπως έχω αναφέρει και σε μια άλλη συνέντευξη μου, το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι γραμμένο περίπου δέκα χρόνια. Άρχισα να γράφω πολλά χρόνια πριν αλλά μέχρι τη δεδομένη στιγμή δεν είχε έρθει η κατάλληλη ώρα για να εκδώσω κάτι δικό μου.

Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε και γιατί;  Γράφετε για παράδειγμα ποίηση, διηγήματα, παραμύθια ή το μυθιστόρημα σας εκφράζει περισσότερο;

Έχω δοκιμάσει όλα τα είδη που προαναφέρατε και ως συνήθως σε όλα τα έργα μου κυριαρχεί το ρομαντικό στοιχείο. Γράφεις, ανάλογα με την ψυχολογική διάθεση που σε διακατέχει. Τα ποιήματα που έχω γράψει ανήκουν στην παραδοσιακή ποίηση και είναι με ομοιοκαταληξία,  σαν μικρές ιστορίες που θα μπορούσαν και να μελοποιηθούν. Θέλω ότι διαβάζει ο αναγνώστης να είναι κατανοητό και να μην αποτελεί αίνιγμα. Δεν θέλω να τον βάλω στη διαδικασία να ψάχνει και να αναλύει το κείμενο για να βγάλει ένα συμπέρασμα, γιατί νομίζω ότι αυτό γίνεται κουραστικό. Θέλω να είναι σαφές ότι έχω γράψει και το μήνυμα που θέλω να μεταφέρω μέσα από το ποίημά μου να είναι ξεκάθαρο. Τα διηγήματα (όπου έχει εκδοθεί το ένα από αυτά που έχω γράψει όπως προανέφερα) είναι ουσιώδη κείμενα γιατί παρουσιάζεις μια ιστορία ή κατάσταση σε μια κόλα χαρτί  και επειδή είναι σύντομα πρέπει να προσπαθήσεις μέσα από λίγες λέξεις να βγαίνει βαθύ νόημα. Τα παραμύθια τα αγαπώ αφάνταστα από παιδί.  Είναι το είδος που με έκανε να ανακαλύψω τις κρυφές πτυχές του εαυτό μου. Άλλωστε το ξεκίνημα στην λογοτεχνική μου γραφή ήταν με ένα παραμύθι.  Έχω γράψει πάνω από δέκα, γιατί αγαπώ τα παιδιά. Τώρα όσον αφορά το μυθιστόρημα είναι ένα ολοκληρωμένο έργο που καθώς το γράφεις αφήνεσαι στη ροή του και το πιο όμορφο κομμάτι του είναι ότι σε οδηγεί μόνο του ως προς τις εξελίξεις, όπως και η ζωή, γι’ αυτό είναι μαγεία. Τώρα εγώ ως συγγραφέας δεν μπορώ να πω, ότι υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος που να με εκφράζει περισσότερο. Αυτό είναι αναλόγως τη συγκεκριμένη στιγμή, τι εσωτερική ανάγκη έχεις.  

Θεωρείτε ότι ο λογοτέχνης μέσα από το έργο του εκφράζει απαραιτήτως τις δικές του πεποιθήσεις ή μπορεί ως ηθοποιός, να υποδύεται έναν εντελώς ανεξάρτητο ρόλο και να εκφραστεί διαφορετικά από τα πιστεύω του;

Ως συνήθως τη δεδομένη στιγμή που γράφεις μπορεί να έχεις επηρεαστεί από γεγονότα και καταστάσεις που σου έχουν συμβεί. Αναπόφευκτά μπορεί να μεταφέρεις και βιώματα δικά σου στο έργο σου, αλλά ως καλλιτέχνης επιβάλλεται  να υποδυθείς πολλούς διαφορετικούς ρόλους. Μπορεί ως ηθοποιός να ταυτιστείς με έναν από τους ρόλους των πρωταγωνιστών σου αλλά επειδή σε κάθε βιβλίο ενσαρκώνεις διαφορετικούς χαρακτήρες, μπορεί να χρειαστεί να “βγεις” τελείως από την ιδεολογία σου. Ο σκοπός είναι να παίξεις καλά τον ρόλο σου και να χειροκροτηθείς από το κοινό σου. Να γίνεις πειστικός κι ας μη σε εκφράζει ο ρόλος. Το μέλημα σου είναι να προσπαθήσεις να βάλεις τον αναγνώστη στο κείμενο, να τον κάνεις να πρωταγωνιστήσει και να ζει το κάθε γεγονός που αναγράφεται στο βιβλίο. Χαίρομαι που έχω λάβει κάποια μηνύματα πολύ ενθαρρυντικά για τον τρόπο γραφής μου και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το πιο πρόσφατο που έλαβα… « Ήσουν πολύ παραστατική στις περιγραφές σου, αφού νόμιζα ότι βλέπω και ζω τα γεγονότα. Αν πω για τα γλυκά, με έκανες να θέλω να φάω ότι υπήρχε μέσα στο σπίτι μου και με ξεσήκωσες να δοκιμάσω τις γεύσεις που περιγράφεις. Οι ήρωες σου… τι να πω για την πρωταγωνίστρια τη Βαλέρια τόσο γλυκιά και ταυτόχρονα δυναμική με πλούσια συναισθήματα, τώρα ως για τον πρωταγωνιστή τον Βίνσεντ, μας απέδειξε ότι η αγάπη που ένιωσε για τη Βαλέρια ποτέ δεν ξεπεράστηκε. Με έκανες να θέλω να ταξιδέψω πολύ , και με έκανες να πιστέψω ότι πράγματι κάπου υπάρχει το άλλο μας μισό, δεν έχω λόγια … Μπράβο σου».      

Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσω του βιβλίου σας;

Τα μηνύματα που θέλω να περάσω είναι… ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη και έχει γυρίσματα. Τα πάντα θα συμβούν την κατάλληλη στιγμή και όχι όποτε θέλουμε εμείς. Η αγάπη όταν είναι αληθινή θα αντέξει από τις δοκιμασίες που θα υποστεί και θα βγει νικήτρια. Η δικαιοσύνη θα έρθει για να ανταμείψει τις προσπάθειές μας. Επίσης όλοι πορευόμαστε σε ένα μονοπάτι όπου κάθε βήμα που κάνουμε έχει μικρούς ή μεγάλους κινδύνους. Όσο και να προσέχουμε τα βήματά μας  δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει παρακάτω. Μπορεί να έχουμε μια ομαλή πορεία μπορεί όμως να πιάσει θυελλώδης άνεμος και αναπόφευκτα  να μας ρίξει  σ΄ έναν ποταμό και τα ορμητικά νερά του να μας παρασύρουν και να μας βγάλουν σε μια όχθη που ούτε καν είχαμε φανταστεί. Άλλοτε μπορεί να πέσουμε στη θάλασσα σε βαθιά άγνωστα νερά και να παλεύουμε με τα κύματα για να σωθούμε.  Μπορεί από το πουθενά να μας δοθεί ένα χέρι βοηθείας  ως σανίδα σωτηρίας ή μετά από όλη αυτή τη θαλασσοταραχή να βγούμε σε ένα λιμάνι πολύ όμορφο, γαλήνιο και να έχει απάγκιο οπότε να θελήσουμε να αράξουμε και να ρίξουμε άγκυρα.  Πιστεύω πως ότι είναι να συμβεί θα συμβεί, ο κόσμος να χαλάσει. Όποιος διαβάσει το βιβλίο μου θα καταλάβει γιατί το λέω αυτό...  

Πείτε μας λίγα λόγια για το μυθιστόρημα σας και τι πραγματεύεται;

Είναι ένα βιβλίο που μιλάει για τον έρωτα και την αγάπη. Τα συναισθήματα ξεχειλίζουν μέσα από τις λέξεις του. Μας μιλάει για την υπομονή που είναι αρετή και όποιος την κατέχει μπορεί να κερδίσει πολλά. Είναι ένα προτέρημα  και με τη σωστή διαχείριση των καταστάσεων γίνεται δύναμη και μπορεί να νικήσει. Μας λέει για τον δυναμισμό που έχουμε όλοι και πρέπει να τον επιδείξουμε την κατάλληλη στιγμή ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια. Μας αποκρύπτει το εσωτερικό μας παιδί που όλοι το διατηρούμε μέσα μας, φανερώνει  νοσταλγία για πράγματα που ζήσαμε και θέλουμε να επαναφέρουμε στη ζωή μας. Μας διατυμπανίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία ανάμεσά στους ανθρώπους. Η αλληλεπίδραση με τους γύρω μας και πώς χαλάνε ή φτιάχνουν οι διαπροσωπικές μας σχέσεις. Μας επισημαίνει ότι η αγάπη δεν χάνεται όσο κι αν δοκιμαστεί.  Όλα αυτά και πολλά άλλα αναδύονται μέσα από τις σελίδες του. Επίσης  να πω ότι είναι ευανάγνωστο και ξεκουράζει τον ανάγνωση κρατώντας του ευχάριστη συντροφιά. Του κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον γιατί η ιστορία του έχει πολλά ανατρεπτικά γεγονότα, τον ταξιδεύει σε μέρη ονειρεμένα και μέσα από τις σελίδες του θα πάρει  πληροφορίες για πολλά θέματα.

Φαίνεται ότι σας αρέσει πολύ η ζαχαροπλαστική. Αυτό πώς προέκυψε Θα σας δούμε κάποια στιγμή να εκδίδετε και βιβλίο με συνταγές;

Η ζαχαροπλαστική είναι δημιουργία και τέχνη παράλληλα.  Εγώ είμαι δημιουργικό άτομο και από πολύ μικρή ανακατεύτηκα με την κουζίνα,  έμαθα να μαγειρεύω κοντά στη μητέρα μου και τη γιαγιά μου όλα τα παραδοσιακά υπέροχα φαγητά μας.  Αργότερα ασχολήθηκα περισσότερο με νέα υλικά, πειραματίστηκα και εξέλιξα τις γνώσεις μου. Η ζαχαροπλαστική με κέρδισε επειδή είναι πολύπλευρη και περίτεχνη. Φτιάχνω πολλά γλυκά και είμαι αυτοδίδαχτη, αλλά πάντα αυστηρή με το αποτέλεσμα.  Νομίζω ότι αν είχα ακολουθήσει το δρόμο της γεύσης θα τα πήγαινα περίφημα, γιατί είναι ένας χώρος που αγαπώ και  τον νιώθω οικείο. Η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Από τις απόπειρες που έχω τολμήσει να κάνω με το συνδυασμό των υλικών, έχω δημιουργήσει  πολλές συνταγές δικές μου. Αφού πειραματίζομαι, ανακαλύπτω κιόλας… Οπότε γιατί να μην συμπεριληφθεί στη συλλογή μου και ένα βιβλίο μαγειρικής ή ζαχαροπλαστικής; Και πιστέψτε με… τις συνταγές μου θα τις αγαπήσετε γιατί είναι όλες βγαλμένες με κέφι και μεράκι. Άλλωστε στο μυθιστόρημα «Βανίλια Σοκολάτα» σας χαρίζω μια υπέροχη συνταγή για μια “θεϊκή τούρτα”, που πραγματικά είναι ένα όνειρο.

Ποια είναι η θεματολογία που προτιμάτε στα βιβλία σας και γιατί;   (Ερωτική- Κοινωνική- Πολιτική- Αστυνομική- Ιστορική κ.α.)

Τα βιβλία είναι όπως και οι ταινίες. Θα διαβάσω ή αντίστοιχα θα δω όλα τα είδη. Για εμένα μετράει η ιστορία σε ένα βιβλίο όπως και το σενάριο σε ένα κινηματογραφικό έργο. Δίνω πολύ έμφαση στους διαλόγους, γιατί μου αρέσει η επικοινωνία η οποία πιστεύω ότι είναι το κλειδί ανάμεσα στις ανθρώπινες σχέσεις.  Τώρα όμως επειδή με ρωτάτε για τη θεματολογία, θα προτιμήσω τα βιβλία με τις ρομαντικές ιστορίες αγάπης.

Τι πιστεύετε για τις ανθρώπινες σχέσεις σήμερα; Υπάρχει η ιδανική αγάπη ή όλο και περισσότερα μειώνονται τα ζευγάρια που αντέχουν στο χρόνο;

Η αλήθεια είναι ότι σπανίζει η αληθινή αγάπη. Ως συνήθως τα ζευγάρια απλά συνυπάρχουν, τίποτε άλλο. Δεν υπάρχει αυτό το δέσιμο που να σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο. Πιστεύω ότι λίγα ζευγάρια αντέχουν στις δοκιμασίες, άρα και στο χρόνο. Φθείρονται γιατί η σχέση τους έχει σαθρά θεμέλια. Γιατί νομίζουν ότι βρήκαν την αγάπη αλλά τελικά ήταν ένας ενθουσιασμός που σκόρπισε στον αέρα. Μπορεί με την πάροδο του χρόνου να ανακαλύψεις έναν άλλον άνθρωπο και να απογοητευτείς. Να έχεις επενδύσει πολλά και στο τέλος να καταλάβεις ότι δεν άξιζε  την προσοχή σου. Είναι πολλά, γι' αυτό είναι περισσότερα τα διαζύγια στις μέρες μας. Φυσικά είναι προτιμότερο ένα διαζύγιο παρά να βιώνεις μια τριβή που καθημερινά σε φθείρει ή να θυσιάζεις τον εαυτό σου και να υπομένεις μια ανυπόφορη κατάσταση. Όμως όσοι έχουν βρει το άλλο τους μισό, (γιατί αυτή είναι η αληθινή αγάπη, το απόλυτο και αυτό θα το καταλάβουν από την χημεία και το πνευματικό δέσιμο) δεν πρέπει να αφήσουν κανέναν εξωγενή παράγοντα να μπλεχτεί ανάμεσά τους. Η αγάπη συναντάει πολλά στο διάβα της, όμως, όταν είναι αληθινή, παραμένει άσβεστη και αλώβητη.   

Ποιοι συγγραφείς έχουν αγγίξει την ψυχή σας;

Είναι αρκετοί συγγραφείς που μου αρέσει η έκφραση του λόγου τους και πιστεύω ότι ο καθένας τους έχει βάλει  ένα λιθαράκι στη λογοτεχνία. Όλοι έχουν κάτι διαφορετικό να μας μεταφέρουν. Βέβαια το είδος που πρεσβεύει ο καθένας, τους χαρακτηρίζει και τους εκφράζει. Εμείς ακολουθούμε αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας. Από ξένους συγγραφείς μου αρέσουν πολύ ο  Κάρολος Ντίκενς και ο Όσκαρ Ουάιλντ . Όμως είναι και οι Έλληνες συγγραφείς που έχουν ξεχωρίσει για τα έργα τους. Αλλά επιτρέψτε μου να μην αναφέρω τα ονόματά τους γιατί είναι πάρα πολλοί και νομίζω ότι αν παραλείψω κάποιο όνομα θα αδικήσω κάποιον σπουδαίο συγγραφέα. Πάντως τους θαυμάζω και πρέπει όλοι εμείς οι νεότεροι συγγραφείς που ακολουθούμε τα χνάρια τους να βαδίζουμε στα μονοπάτια  τους αντλώντας εμπνεύσεις από  τις ιδέες και τα έργα τους.

Απευθυνόμενη σε κάθε αναγνώστη, θέλετε να του πείτε τι θα κερδίσει διαβάζοντας το βιβλίο σας;

Κάθε βιβλίο είναι και ένα ταξίδι. Πιστεύω ότι όποιος διαβάσει το βιβλίο μου «Βανίλια Σοκολάτα» θα βρει κάτι που θα τον αγγίξει. Θα αποκομίσει συναισθηματική θαλπωρή, θα ταξιδέψει και θα ζωντανέψουν μπροστά του οι παραστατικές περιπέτειες μέσα από τις σελίδες του. Επίσης αν υπήρχε η δυνατότητα να αναδύονταν οι μυρωδιές των γλυκών, θα πλημμύριζε ο χώρος μας με αρώματα. Θα γνωρίσει μέρη που ίσως είναι δύσκολο να τα επισκεφτεί ή θα πάρει το έναυσμα για να βάλει στόχο ώστε να υλοποιήσει ένα ταξίδι. Θα του ξυπνήσουν επιθυμίες από το να αγαπήσει, να κυνηγήσει τον αληθινό έρωτα, μέχρι να δημιουργήσει μια ωραία συνταγή ή το πιο απλό να καταφύγει στο κοντινότερο ζαχαροπλαστείο να αγοράσει γλυκά και να τα απολαύσει. Λοιπόν σοβαρά τώρα… θα κερδίσει ευχάριστες ώρες ανάγνωσης, θα εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη του μυαλού του με ένα ακόμα βιβλίο και θα γεμίσει τα κενά της μοναξιάς του.

Σας ευχαριστούμε για τις απαντήσεις σας και για τον χρόνο σας και σας ευχόμαστε καλή - δημιουργική συνέχεια.

Αλέξανδρος Ακριτίδης 
Συγγραφέας- Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών