"Ξεπέρνα τον φόβο Ζήσε το θαύμα"
Μαργαρίτα Αρβανίτη
Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη

" ...Ένα θαύμα είναι η ζωή που αξίζει να το ζήσουμε και όπου δεν μας χαρίζεται αξίζει να το διεκδικήσουμε ξεπερνώντας εμπόδια, δυσκολίες φόβους,  με μεγαλύτερο ανάμεσά τους το φόβο του θανάτου όπως αυτός δρομολογείται στο απροσδόκητο της εισβολής μιας   βλαπτικής απειλής της υγείας, όπως ο Ca μαστού που επιζητά άμεσα την έγκαιρη αντιμετώπισή του. Η ζωή προχωράει μέσα από τη πάλη των αντιθέσεων, βάζει προβλήματα που μπορεί να λύσει και απαιτεί με την δική μας συνειδητή παρέμβαση κάνοντας χρήση των νόμων και κανόνων, που εκείνη μας βάζει,  να οδηγηθούμε μόνοι μας στην λύση! Αν δεν το κάνουμε  εμείς για τον εαυτό μας κανείς δεν θα το κάνει για μας! " 

«Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα»! Ένας τίτλος που μας παρακινεί να παλέψουμε για ό, τι μας εμποδίζει να ζήσουμε. Πιστεύετε πως το να ξεπεράσει κανείς τους φόβους του, αρκεί για να πλησιάσει περισσότερο  αυτό που λέμε… ‘θαύμα’;  

Δυσάρεστο συναίσθημα ανησυχίας ο φόβος ο οποίος ενεργοποιείται στην αίσθηση μιας  δυσερμήνευτης συνήθως απειλής σαν σύστημα συναγερμού για άμεση αντιμετώπισή της. Χωρίς τον φόβο δεν θα καταφέρναμε να επιβιώσουμε για πολύ καιρό. Εκ των πραγμάτων όμως γίνεται αναγκαίος ο διαχωρισμός ανάμεσα σε πραγματικούς και πλασματικούς φόβους προκειμένου ο άνθρωπος να δέχεται μόνο την ευεργετική του επίδραση. Στην πραγματικότητα μόνο ο φόβος του κρότου υπάρχει. Όλοι οι άλλοι είναι επίκτητοι φόβοι. Κάποιοι έρχονται από το παρελθόν σαν γονιδιακές μνήμες καταγραμμένες και κληρονομημένες μέσα μας από τότε που ο  πρωτόγονος άνθρωπος δεν είχε  τη γνώση ούτε τα μέσα να ερμηνεύει και να αντιμετωπίζει όσα δύσκολα συνέβαιναν γύρω του, όπως το σκοτάδι για παράδειγμα που τον εμπόδιζε να βλέπει τους κινδύνους που έκρυβε μέσα του σε εποχές που δεν διέθετε ούτε τα όπλα για την αντιμετώπισή τους. Φόβοι κληρονομημένοι οι οποίοι προσθετικά στους φόβους που γεννάνε οι σύγχρονες κοινωνίες δρομολογούν μία αλληλουχία  ψυχοφθόρων συναισθημάτων, τα οποία  εμποδίζουν  και ξεσυντονίζουν τον άνθρωπο από τις επιδιώξεις του να ζήσει το θαύμα της ζωής στα επιθυμητά της καρδιάς του. Εύκολο δεν είναι να δρασκελίσεις τους φόβους μια ζωής αναγκαίο όμως είναι. Ο κάθε  ενήλικας σαν  μέλος μιας κοινωνίας που μπορεί να δώσει   επιστημονικές απαντήσεις και συγχρόνως λύσεις σε μια σειρά ζητημάτων που τον ξεστρατίζουν από το ιερό χρέος να ζήσει τα όσα ποθεί και δεν τα ζει, καλείται με την γνώση κόντρα στην άγνοια που γεννά τα αίτια των φόβων και των δυσκολιών « να παλέψει για ό,τι μας εμποδίζει να ζήσουμε» όπως περιέχεται  στην ερώτηση. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Δική μας η ευθύνη της ποιότητας της ζωής μας, η οποία μας καλεί με όπλα μας τη λογική και την ελευθέρα βούληση των επιλογών να διεκδικήσουμε και να ζήσουμε το θαύμα της ζωής όπως μας αξίζει και μας αναλογεί!  

Αν λάβω υπ’ όψιν μου τη θέση μου ως γυναίκα και τα συναισθήματά μου ως αναγνώστρια, θα καταλήξω στο ότι είναι αρκετά δύσκολο να θίξει κάποιος ένα θέμα όπως αυτό που πραγματεύεται το βιβλίο σας. Πρόκειται όντως για ένα θέμα που σας δυσκόλεψε καθ’ όλη τη διάρκεια της συγγραφής;  

Τα θέματα δεν είναι από μόνα τους εύκολα ή δύσκολα. Ετεροκαθορίζονται ανάλογα τις συνέπειες που δρομολογούν στους ανθρώπους όταν πλήττονται από αυτά και ανάλογα τις δυνατότητες που έχουν άνθρωπος και κοινωνία μαζί , για την αντιμετώπισή τους. Υπενθυμίζω ότι υπήρξαν ασθένειες όπως η φυματίωση, η ελονοσία, η ευλογιά και τόσες  άλλες που γεννούσαν κάποτε τον φόβο σαν αιτίες θανάτου μέχρι που βρέθηκε η θεραπεία τους και σήμερα πλέον δεν αποτελούν θέμα δύσκολο. Σε «πόλεμο» βρίσκεται ανά τους αιώνες ο άνθρωπος με τις αρρώστιες και καλείται να δίνει τις δικές του νικηφόρες μάχες. Η ζωή μας καλεί να κοιτάζουμε κατάματα όσα ζητήματα ζωής και θανάτου καθορίζουν τη ζωή μας, να «απομυθοποιούμε»  τον φόβο τους και να πηγαίνουμε ένα βήμα πιο μπροστά, στην αντιμετώπισή τους.  

Τέσσερα χρόνια με απασχόλησε η  προετοιμασία, η έρευνα, η μελέτη των ιατρικών θεμάτων που απασχολούν τον Ca του μαστού και των ζητημάτων της φιλοσοφίας της ζωής όπως αναπτύσσεται μπροστά στη συνειδητοποίηση της προσωρινότητας της ζωής, προκειμένου να μπορούν να  στηρίζουν σε επιστημονική βάση το ξεπέρασμα των δυσκολιών προσέγγισης, αποδοχής, ενημέρωσης και πρόληψης αντιμετώπισης του προβλήματος του. Η δυσκολία που είχα να αντιμετωπίσω με το βιβλίο ήταν ο «δισταγμός» των ίδιων των αναγνωστών να επιλέγουν βιβλία με θέματα που δεν θέλουν ούτε να τα κατονομάζουν από τον φόβο που γεννάνε σαν αρνητές της ζωής. Η πρόκληση για μένα ήταν μέσα από την μυθ-ιστορία μου που αντανακλά την πραγματική ζωή να γεννιέται αβίαστα η ωριμότητα της προτεραιότητας που έχει η  στήριξης της ζωής έναντι των φόβων που γεννάνε τα δύσκολά της καθώς στην απουσία της επαγρύπνησης μας για νικηφόρα αντιμετώπισή τους, εισβάλλουν και καταλύουν τα όμορφα και ευχάριστα που επιθυμούμε να ζούμε.  

Για να το πετύχω εστίασα ο λόγος μου να είναι κυρίως χρήσιμος, αποφαντικός, να αποκαλύπτει αλήθειες για την αποτελεσματικότητα της έγκαιρης διάγνωσης, των θεραπευτικών μέσων και μεθόδων αντιμετώπισης της απειλής του Ca  μαστού κόντρα στη σύγχυση  των ψευδών εντυπώσεων που γεννά η άγνοια και παραπληροφόρηση, ενώ η γραφή μου, μυθιστορηματικής δομής,  να  είναι ευχάριστη, να κάνει αναφορές σε όμορφες σημαντικές στιγμές ζωής γεμάτες συναισθηματική φόρτιση και άπειρους λόγου να θέλεις να ζήσεις, να την διεκδικήσεις, προκειμένου να κερδίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, να τον κρατάει κοντά της και να δίνεται η ευκαιρία να γίνεται «κοινωνός» της στηρικτική δύναμης που έχει και των «τρόπων» περάσματος από τα λόγια στη πράξη μέσα στην πραγματική ζωή, εκεί όπου δοκιμάζεται η ζωή στα δύσκολα της. Στόχος επιθυμητός ζωή και τα όνειρα να γίνονται και να παραμένουν μια χρυσή πραγματικότητα!   

Τι λειτούργησε για σας ως κίνητρο για να γράψετε ένα βιβλίο το οποίο πραγματεύεται ένα τόσο ευαίσθητο θέμα;   

Ο σεβασμός και η εκτίμηση προς το θαύμα της ζωής  αλλά και η ανάγκη που έχει από τη δική μας στήριξη προκειμένου να γίνει  πράξη, έτσι όπως φανερώνεται μέσα σε κάθε κορμί σε κάθε ψυχή, σε κάθε έναν από εμάς που ερχόμαστε σε αυτή τη γη σαν μοναδικός και ανεπανάληπτος να ζήσουμε το θαύμα της δικής μας χρονικής «στιγμής» μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος που μας  περιβάλλει, και τα εκατομμύρια ζωές που  χάνονται άδικα χωρίς να ζήσουν τον προορισμό τους ενώ θα  μπορούσαν να έχουν σωθεί αν είχαν συνειδητοποιήσει την προσωπική ευθύνη του κάθε ατόμου για προστασία της ύπαρξης, της υγείας, της επιβίωσης της ευτυχίας, απετέλεσαν στο σύνολό τους το κίνητρο αυτής της γραφής. Στην επιθυμία μου να «εικονοποιήσω» τις αρχές και ανάγκες που προανέφερα, όπως φανερώνονται μέσα στην πραγματική ζωή, εστιάζω στην απειλή του Ca του μαστού που αποτελεί  τη πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο και την δεύτερη μετά τις καρδιοπάθειες για τον γυναικείο πληθυσμό καθώς και στους τρόπους αντιμετώπισης των ιατρικών ζητημάτων που αφορούν την ασθένεια βάσει των επιτευγμάτων της σύγχρονης ιατρικής με  κύριο συντελεστή ανάμεσά τους την προληπτική ιατρική που σώζει ζωές όταν στην απουσία της χάνονται εκατομμύρια.  Επίσης εστιάζω στη στήριξη της ψυχικής υγείας ώστε στην προσπάθεια μας να σώσουμε το κορμί μας να μη χάνουμε την ψυχή μας, στη καθοριστική στάση απέναντί τους , στην ωριμότητα των συνετών επιλογών την  οποία επιδιώκω με δοκιμιακό λόγο ανάπτυξης γνώσεων αρχών, αξιών, επαναπροσδιορισμών παραμέτρων και καθοριστικών παραγόντων περί προσωπικής και κοινωνικής ζωής που συντελούν στη καλή ποιότητα της ζωής προκειμένου να νικήσουμε την αρρώστια, να επιζήσουμε, να ανθίζουν χαμόγελα ακόμα και μέσα από τα δύσκολα  όσο επιδιώκουμε τη νίκη για τον εαυτό μας και όσο κρατάει η μάχη αυτή. Αν δεν φροντίσουμε εμείς για τη ζωή μας αξιοποιώντας  τα προσόντα της λογικής και της ελευθέρας βούλησης των επιλογών που έδωσε μοναδικά στον άνθρωπο ο Θεός και δημιουργός μας όταν μας εμπιστεύτηκε σαν νοήμονα όντα ακόμα και την ίδια μας τη ζωή, κανείς δεν θα το κάνει για μας!  

Θεωρείτε πως θα βοηθούσε γυναίκες που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με αυτή που περιγράφεται στο βιβλίο σας;  

Αυτός είναι και ο προορισμός του βιβλίου. Οι άνθρωποι μαθαίνουν μέσα από το προσωπικό παράδειγμα και αν στερούνται της ανάλογης εμπειρίας μαθαίνουν από την πείρα της ανθρωπότητας Η ηρωίδα μου έρχεται να προσθέτει τις δικές της προτάσεις ζωής έναντι του φόβου που ασκεί η απειλή της ασθένειας. Η ιστορία της δεν ήθελα να θυμίζει άλλη μία παραίνεση τυπικής  καμπάνιας πρόληψης, την αξία της οποίας δεν αμφισβητώ. Θέλησα να «προσωποποιήσω το πρόβλημα, να του δώσω όνομα και υπόσταση.  Ελπίδα το όνομά της ηρωίδας μου η προβολή της οποίας μέσα στην πραγματική ζωή συναντά τις αγωνίστριες της ζωής που προσπαθούν να πάρουν τη ζωή τους πίσω από τον κίνδυνο. Έρχεται και ενώνει  την δική της εμπειρία στην δική τους ιστορία, την οποία έχουν βιώσει επίσης εκατομμύρια γυναίκες  στον κόσμο που καλούν να γίνουν παράδειγμα αποφυγής των λαθών τους, και αποδοχής των συνετών επιλογών τους. Είναι «ανθρώπινη» μία γυναίκα ανάμεσά μας, με υποχρεώσεις και όνειρα για ευτυχισμένη ζωή. Όταν καλείται να αντιμετωπίσει την απειλή του  Ca μαστού ξαφνιάζεται, τρομάζει, φοβάται, δεν κοιμάται μετά το πρώτο ξάφνιασμα όμως συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να αφήσει τον φόβο να της βασανίζει τη ζωή. Επιστρατεύει τις δυνάμεις που έχει γεννάει καινούριες εκεί που δεν έχει, στρέφεται για στήριξη στην επιστήμη της ιατρικής για την ενδεδειγμένη ιατροφαρμακευτική της αγωγή, επιδιώκει την «απομυθοποίηση» του φόβου του θανάτου καθώς ο φόβος δεν σταματά τον θάνατο, τη ζωή σταματά και τις χαρές της ενώ παράλληλα κάνει και πιο έντονο το φανέρωμα της αξίας που έχει τη κάθε στιγμή, γνώση που την ωθεί να αναστρέψει τον φόβο του θανάτου σε υποκινητή της ζωής για ζωή με ουσία και πληρότητα τη κάθε της στιγμή καθώς στην απουσία τους όσα χρόνια και αν δοθούν πάλι λίγα θα είναι!  Οδηγείται σε ανακατευθύνσεις ζωής για πιο συνετές επιλογές όλο και πιο προσαρμοσμένες στις νέες συνθήκες ζωής που καλείται να αντιμετωπίσει, ανταπαντά δυναμικά στη πρόκληση της απειλής , αρνείται να είναι μόνο «ασθενής», επιθυμεί να ανταποκρίνεται επάξια στους ρόλους που καλείται να διεκπεραιώσει σαν ερωτευμένη σύζυγος, μητέρα, κόρη, σαν σκεπτόμενος άνθρωπος , εργαζόμενη και ενεργό μέλος της κοινωνίας, με δημιουργικές δραστηριότητες, στόχοι που στηρίζουν την επιθυμία της να ζήσει για να τους κατακτήσει! Θα νικήσει; Θα νικηθεί?. Κατανοεί ότι στα πεδία των μαχών της κρίνονται οι απαντήσεις, από την ίδια και τις πράξεις της! Και, αν ήρθε ο φόβος με τη μορφή του καρκίνου μαστού το θαύμα της ζωής να της στερήσει, αποφασισμένη είναι να το διεκδικήσει για να  μπορέσει να ζήσει! Έπαθλο κατακτημένο δώρο ζωής!  

Θα προτείνατε το βιβλίο σας σε νέο κόσμο - με σχετική άγνοια κινδύνου - ως μέσο πληροφόρησης και ενημέρωσης περί του θέματος του CA του μαστού;  

Κυρίως η άγνοια κινδύνου είναι που έχει ανάγκη από την πληροφόρηση και την ενημέρωση. Το ποσοστό ευαισθητοποίησης απέναντι στους προληπτικούς ελέγχους μαστού στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό και πολύ μικρότερο των άλλων χωρών, αν και πρόκειται για μάχη! Κάθε μάχη έχει νικητές και ηττημένους και το ζητούμενο είναι τι κάνουμε για όσο λιγότερα θύματα! Σε αυτή η γραφή την ανάγκη μου έρχεται να  προσθέσει τη δική της πρόταση πληροφόρησης, σαν το δικό μου λιθαράκι μέσα στη γενικότερη κοινωνική προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος για καλύτερη ζωή με υγεία όσο πιο κοντά στα επιθυμητά της ζωής! 

Η ηρωίδα μου «προτείνει» με το προσωπικό της παράδειγμα στη κάθε γυναίκα με άγνοια κινδύνου … «Δεν χρειάζεται να πάθεις για να μάθεις. Αναζήτησε εγκαίρως την πρόληψη, αναζήτησε εγκαίρως την ίαση! Διώξε τον φόβο, την άγνοια, ενημερώσου, για καλύτερη ζωή όσο πιο κοντά στα ποθητά της καρδιάς!   Διεκδίκησε τη ζωή σου! Κάνε τα πάντα. Στα κέντρα πρόληψης, σε εξεταστικά κέντρα, σε κέντρα ίασης! Σώζονται ζωές!  Ένα θαύμα είναι η ζωή που αξίζει να το ζήσουμε και όπου δεν μας χαρίζεται έχουμε χρέος ιερό να το διεκδικήσουμε. Άλλο είναι να εντοπίζεις εγκαίρως τον καρκίνο στα αρχικά του στάδια 1ο – 2ο για νικηφόρα επέμβαση και ίαση, χωρίς πολλαπλές ακτινοβολίες, χημειοθεραπείες, επί πλέον στηρικτικές θεραπείες κλπ. και άλλο στο 3ο – 4ο  στάδιο που όλα είναι πιο δύσκολα. Και εκεί όμως η επιστήμη έχει δείξει ότι κερδίζονται μάχες! Πρόλαβε, πάλεψε για τη ζωή σου σε «σε μαρμαρένια αλώνια!  Μη χρονοτριβείς με άσκοπες αναβολές και αναστολές! Κάνε τα πάντα τότε που μπορείς, μη το καθυστερείς για τότε που δεν θα μπορείς! 

1 στις 8 γυναίκες παγκοσμίως θα παρουσιάσει καρκίνο μαστού σε κάποια φάση της ζωής της. Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο με ψηφιακή μαστογραφία έχουν θνησιμότητα 4,7%. Η επιβίωση ξεπερνά το 80% και βελτιώνεται συνεχώς με την έγκαιρη διάγνωση της ψηφιακής μαστογραφίας και την πρόοδο των θεραπευτικών μέσων που διαθέτει η ιατρική επιστήμη. Σε όσες δεν κάνουν μαστογραφία η θνησιμότητα ανέρχεται σε 56%. Τα στοιχεία αυτά αναφέρονται στις σελίδες του ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ και της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Η ποιότητα της ζωής μας αντανακλά την ωριμότητά μας. Η ωριμότητα συνετών επιλογών σχετικά με τον καρκίνο του μαστού μπορεί να οδηγήσει όσο πιο κοντά στα επιθυμητά της ψυχής. Πίστεψέ το δρομολόγησέ το, διεκδίκησέ το!   

Τι αισθανθήκατε ολοκληρώνοντας το βιβλίο σας και τι αποκομίσατε εσείς από τη συγγραφή του;  

Ένοιωσα βαθιά ικανοποίηση για την πληρότητά που έχει το βιβλίο μου να μπορεί να  ζήσει τον προορισμό του, να ατσαλώνει τις αντιστάσεις απέναντι στα δύσκολα,  να συντελεί στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο προκειμένου να ζούμε με υγεία τα όνειρά μας! Ένοιωσα δικαίωση για την επιλογής μου να θέλω να είμαι κυρίως χρήσιμη με την γραφή μου και να ακολουθεί το ευχάριστη καθώς η ζωή προχωράει μέσα από την συλλογική προσπάθεια και την συγγραφική επίσης, προορισμός τον  οποίο  πιστεύω ότι καλύπτει το βιβλίο μου στο βαθμό που του αναλογεί, όπως δείχνουν τα μηνύματα που παίρνω,  οι  θετικές κριτικές τοποθετήσεις, η εκτίμηση και οι επιβραβεύσεις τα οποία στο σύνολό τους μου δίνουν τη ξεχωριστή χαρά της αποδοχής του βιβλίου σαν συντελεστής του «ευ ζην» όπως τοποθετείται και με αυτό τον χαρακτηρισμό σε βιβλιοπωλεία!  

Η συγγραφή αυτή υπήρξε παράλληλα για μένα ένα μεγάλο και πολύ ενδιαφέρον ταξίδι στη γνώση, στην αυτογνωσία, στην αναζήτηση της αντίληψης της αντικειμενικής πραγματικότητας του κόσμου που μας περιβάλλει για κατανόηση των νόμων της ζωής η οποία πορεύεται μέσα από τη πάλη των αντιθέσεων και μας καλεί με την δική μας προσωπική παρέμβαση να οδηγήσουμε το αποτέλεσμα της πάλης στα επιθυμητά της ψυχής! Στην προσπάθειά της αναζήτησής μου να στηρίξω την ηρωίδα μου στα δύσκολά της  κυρίως στην «απομυθοποίηση» του φόβου του θανάτου και να δώσω απαντήσεις στην  απορία της … «Όταν λέμε ότι ο Θεός τα πάντα εν σοφία εποίησε δεν μπορεί να λάθεψε με τον Θάνατο! Δεν  μπορεί να  είναι τυχαία η ύπαρξή του. Κάποια αναγκαιότητα  θα καλύπτει σοφά στο σύνολο της ζωής μέσα στο Σύμπαν!»,  οδηγήθηκα η ίδια στη συμφιλίωση με το ακατάλυτο του θανάτου και την κοινή «μοίρα» της προσωρινότητας της ζωής καθώς έμαθα ότι ο θάνατος πληροί μία θεϊκή εντολή μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος σαν συντελεστής βιολογικής εξέλιξης της ζωής  καθώς συγκρατεί σε μικρά μεγέθη τους ήδη υπάρχοντες ζωντανούς οργανισμούς και ανοίγει χώρο και άνεση για την ανάδειξη βελτιωμένων ειδών υπέρτερης μορφής ζωής όλο και πιο προσαρμοσμένης στις ανάγκες του εκάστοτε ζωτικού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Μέσα στα πλαίσια της αναγκαιότητας για εξέλιξη της φύσης και ζωής συμπεριλαμβάνεται και η προσωρινότητα του ανθρώπου, συνειδητοποίηση   που με οδήγησε να αποδεχτώ ότι «πατήματα» είμαστε όλοι  μας με αρχή και τέλος στο διάβα της ζωής της το αιώνιο και όταν ο καθένας από εμάς  μας δώσει ότι έχει να δώσει σωματικά και πνευματικά, ο δημιουργός του σύμπαντος δίνει τη σκυτάλη στον επόμενο που ακολουθεί για να συνεχίσει η ζωή την πορεία της προς την αιωνιότητα. Προορισμός που αποκαλύπτει  το  ιερό χρέος της αναζήτησης τι «έργο» θα παραδώσουμε εμείς τη σημαντική εκείνη στιγμή!  

Αναζήτηση που μας ωθεί να στραφούμε στην δισυπόστατη φύση που είμαστε από πνεύμα και ύλη με στόχο και όχι μόνο να ζήσουμε το θαύμα της ζωής  σε προσωπικό επίπεδο αλλά και  σαν μέλη της κοινωνίας να  φροντίσουμε να δημιουργήσουμε «έργο»  σαν το δικό μας  λιθαράκι προσφοράς στο οικοδόμημα της για τη καλή συνέχειά της. Έργο το οποίο θα είναι ικανό παράλληλα να μας κρατήσει «αθάνατους» στη μνήμη των αγαπημένων μας και όσων ευεργετήσαμε! Και όταν  έρθει η ώρα να παραδώσουμε την σκυτάλη στον επόμενο, έτσι θέλω να σκέπτομαι τον θάνατο πια- θα έχουμε καταφέρει να οδηγηθούμε σε ένα κλείσιμο προορισμού ζωής συμφιλιωμένο με το αναπόφευκτο του «τέλους»! Πραγματική συμφιλίωση-επισφράγιση ζωής αφήνοντας πίσω μας και τα δικά μας «χνάρια» περάσματος από αυτή τη γη!  Φιλοσοφία ζωής που κατέκτησα μέσα από το οδοιπορικό έρευνας και μελέτης προκειμένου να στηρίξω την ηρωίδα μου και την κάθε αγωνίστρια/στη στο οδοιπορικό της ίασης με αποτέλεσμα να ευεργετηθώ η ίδια από την γραφή μου. Γι αυτό και πιστεύω στη θετική συμμετοχή του λόγου μου μέσα στην γενικότερη προσπάθεια και επιθυμία για ζωή όσο πιο κοντά στα όνειρά μας. «Άδικος» είναι ο θάνατος στις περιπτώσεις των παιδιών και σε όσους δεν καταφέρνουν να ζήσουν τον προσδόκιμο χρόνο ζωής από  ανεξέλεγκτους παράγοντες.  

Προτιμάτε τον ρεαλισμό στα έργα σας ή τη μυθοπλασία;  

Προτιμώ τον ρεαλισμό γιατί η μυθοπλασία έχει ανάγκη από φαντασία την οποία θεωρώ προσωπικά χάσιμο χρόνου. Η ζωή από μόνη της γεννάει  σενάρια που συχνά δεν μπορεί ούτε η πιο δυνατή φαντασία να τα επινοήσει! Σενάρια όπου οι «ήρωές» περιμένουν εναγώνια τη δική τους λύτρωση και κάθαρση με τα οποία   επιθυμώ να ασχολούμαι γιατί μιλάμε για ζητήματα ζωής και θανάτου μέσα στη πραγματική ζωή. Συνειδητά επιλέγω  να ασχολούμαι με την πραγματικότητα για να έχει και μία πρακτική σημασία το περιεχόμενό της γραφής μου. Η ωρίμανση της ευθύνης ότι ο κάθε ένας από εμάς διαμορφώνει την ποιότητα όχι μόνο της δικής του ζωής αλλά και των συνανθρώπων του  καθώς μοιραζόμαστε το ίδιο κοινωνικό περιβάλλον, με ωθεί τα θέματά μου να είναι ανθρωποκεντρικά θετικού προσανατολισμού, με θέα τη ζωή στα πολλά της πρόσωπα και ματιά στραμμένη στο παρόν γιατί αυτό άμεσα μας αφορά!  

Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί την αρχή της επαφής σας με το μυθιστόρημα;  

Το να γράψω μυθιστόρημα δεν ήταν αυτοσκοπός. Όταν ένοιωσα ότι έχω κάτι χρήσιμο να επικοινωνήσω και συγχρόνως ότι λείπει από τον χώρο της τρέχουσας βιβλιογραφίας με την πληρότητα που ήθελα να έχει, καθώς τα θέματά  του δεν «χωρούσαν» σε ποιήματα, οδηγήθηκα στη δόμηση αυτού του βιβλίου. Ο τρόπος γραφής του βιβλίου χαρακτηρίζεται από τον συγκερασμό πεζού μυθιστορηματικού λόγου, δοκιμιακού και εν μέρει ποιητικού λόγο.   

Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τα έργα σας;  

Έχω εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές,  

«Ανεκπλήρωτοι έρωτες» Ποιήματα  (2013 ) Εκδόσεις ελληνική Πρωτοβουλία 

«Του έρωτα και της ζωής» Ποιήματα (2015) Εκδόσεις Μιχ.Σιδέρη 

«ΑΝΑ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ»  Ποιήματα (2018) Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ 

Και το μυθιστόρημα «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα» (2017) Εκδόσεις Μιχ.Σιδέρη που ήδη αναφερθήκαμε με την συνέντευξη στο περιεχόμενό του. 

Έχω μεταφράσει χωρίς να τα εκδώσω και ποιήματα του τούρκου ποιητή Ορχάν Βελί Κανίκ « Beni Bu Güzel  Havalar  Mahvetti» -  «Εμένα αυτοί οι ωραίοι καιροί με εξόντωσαν». Επίσης ποιήματά μου περιέχονται σε Ανθολογία των εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ. Στις δύο πρώτες ποιητικές μου συλλογές ασχολούμαι με την αγάπη, τον έρωτα στις εκπληρωμένες και ανεκπλήρωτες μορφές του, γιατί  η αγάπη και ο έρωτας μας δένουν με τη ζωή, μας γνωρίζουν το νόημα της ζωής, άλλο απλά να υπάρχεις και άλλο να ερωτεύεσαι και να ζεις με το ταίρι που αγαπάς και επιλέγεις να μοιράζεσαι μαζί του τη ζωή. Πρόκειται για ποιήματα ερωτικά αισθαντικά, πλημμύρα αισθημάτων και ζωής μηνυμάτων για όσα ζούμε με τον Έρωτα μέσα από τις αντινομίες του. 

Στην τρίτη ποιητική μου συλλογή ΑΝΑ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ περιέχονται ποιήματα κοινωνικού προσανατολισμού με "ήρωά" τους τον σύγχρονο άνθρωπο, τον αγώνα και την αγωνία του να ζήσει τον προορισμό του σε αυτή τη γη παρά τα δύσκολα! 

Μεγάλη η ανάγκη να μοιραζόμαστε σκέψεις και συναισθήματα γιατί μέσα από την ανταλλαγή και διακίνηση των ιδεών ακόμα και της διαφορετικότητας των απόψεων, ο εποικοδομητικός διάλογος που προκύπτει έστω και "σιωπηρός" μπορεί να οδηγήσει τον καθένα μας να μαθαίνει από τον άλλο συνθήκη ικανή να αντισταθεί ο πολίτης στη διάβρωση της συνείδησης του, στη πλάνη της αντίληψης του σχετικά με όσα διέπουν την αντικειμενική πραγματικότητας για αποφυγή του λάθους των επιλογών που οδηγεί στη ποδηγέτησή του προς όφελος όσων κινούν τα νήματα της ζωής του! 

Ο Ελύτης είπε « Ο καθείς και τα όπλα του»! Ο Αριστοτέλης είπε ότι ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον με κύριο χαρακτηριστικό να ελέγχει την εξουσία για απονομή δικαιοσύνης. Ο Ν.Καζαντζάκης είπε «Εγώ μόνος θα σώσω τον κόσμο», προορισμοί πεζού και ποιητικού λόγου που αποτελούν και τον δικό μου προσανατολισμό γραφής τον οποίο προσδοκώ να  καλύπτω θετικά μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι, στο βαθμό που μου αναλογεί,  με όραμα  έναν καλύτερο κόσμο!  

Από το βιογραφικό σας ενημερωνόμαστε για την αξιόλογη πορεία σας στη συγγραφή, ποίηση, κριτική, στις τέχνες και γενικά σ’ αυτό που λέμε «βιβλίο και τέχνη» - αν μπορεί να μου επιτραπεί ο όρος! Ποιο έργο σας θα ξεχωρίζατε και γιατί;  

Γενικά δεν μου είναι εύκολο να ξεχωρίζω κάποιο ιδιαίτερα γιατί το καθένα εκφράζει και μια ξεχωριστή μου επιθυμία και ανάγκη για  επικοινωνία του θέματος που περιέχει, και όλα μου έχουν δώσει ξεχωριστή χαρά με την έκδοσή τους, τις παρουσιάσεις και την αγάπη που έχω εισπράξει από την αποδοχή τους. Θα μπορούσα όμως να εστιάσω, να «ξεχωρίσω» ίσως περισσότερο το βιβλίο μου «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα» για το σημαντική του θεματολογία, τις συμπυκνωμένες γνώσεις ζωής που περιέχει, τη δυναμική του να μπορεί να αλλάξει τη ποιότητα της ζωής ανάλογα την ωριμότητα και του αναγνώστη για προσέγγιση και ενημέρωση των θεμάτων που πραγματεύεται βάσει της  επιστήμης και της παρατήρησης της ζωής καθώς έχει χαρακτηριστεί και σαν βιβλίο « …που θα μπορούσε κάλλιστα να διδάσκεται στα σχολεία σαν μια λεπτομερής καταγραφή της εποχής που καλύπτει και των αξιών που περιέχει».  

Ποια είναι τα λογοτεχνικά σας σχέδια για το μέλλον;  

Σχέδια συνήθως δεν κάνω για το μέλλον, γιατί όπως λέω και σε κάποιο ποίημα μου …  «Η κάθε μας στιγμή …δώρο ζωής απρόσμενο στα ασαφή σύνορα  της προσωρινότητά μας, παραμένοντες μέρος του κόσμου υπόσχεση που δεν δόθηκε από πουθενά «αν»  συνταξιδιώτες θα είμαστε στο επερχόμενο «μετά»… που σημαίνει  ότι ποτέ δεν ξέρουμε αν το μέλλον μας έχει στα σχέδιά του οπότε πως να κάνουμε και εμείς σχέδια. Υπάρχουν πολλά γραπτά μου που μπορούν με την κατάλληλη προετοιμασία να τα εκδώσω. Αρκεί να σημάνει η ξεχωριστή εκείνη γνώριμη στιγμή για μένα να νοιώσω το δυνατό χτυποκάρδι όπως κάθε φορά μου συμβαίνει όταν με καλεί η επιθυμία μου να επικοινωνήσω και να μοιραστώ κάποια από τα γραπτά μου με το αναγνωστικό μου κοινό. Και τότε θα το κάνω, όταν θα είμαι έτοιμη. Είναι μεγάλη η χαρά του να μοιράζεσαι, είναι στιγμή που αγαπώ, δεν ξέρω όμως πότε θα σημάνει!  

Κλείνοντας θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας, ένα αγαπημένο σας απόσπασμα από κάποιο σας έργο.    

«Η ζωή μας εκπαιδεύει στα δύσκολα για τα δυσκολότερα"  

Στη αρχή η Ελπίδα νόμισε ότι η ζωή, σκληρή μαζί της, την δοκίμαζε! Λες και την τιμωρούσε! Στη συνέχεια κατάλαβε ότι η ζωή την εκπαίδευε, εκπαίδευση σκληρή στα δύσκολα για να αντέξει τα δυσκολότερα. Η ζωή, σε μαθαίνει να πορεύεσαι να ζεις να ονειρεύεσαι! Να αντιπαλεύεις και να διεκδικείς. Αν φοβηθείς και λυγίσεις,  από το σχολείο της ζωής δεν θα αποφοιτήσεις αν δεν προσπαθήσεις στη πράξη να  δείξεις πως όρθιος ξανά και ξανά μπορείς  να σταθείς, όσες φορές κι αν χρειαστεί. Την εκπαίδευσε να εκτιμάει και να απολαμβάνει τα μικρά και τα μεγάλα της καθημερινότητας, τη κάθε της στιγμή. Να διεκδικεί όσα δεν της χαρίζονται, της αναλογούν όμως να τα ζήσει! Αν δεν της είχαν παρουσιαστεί οι δυσκολίες που αντιμετώπισε νικηφόρα δεν θα ήξερε πόσα πολλά αντέχει, πόσα πολλά μπορεί να πετύχει! Γνώση που της χρειάστηκε τόσο πολύ όταν αντιμετώπισε την απειλή του Ca μαστού! Δεν είναι η «ηρωίδα» όπως την θαύμασαν πολλοί, με το σκεπτικό πως εκείνοι δεν θα μπορούσαν ποτέ να καταφέρουν όσα εκείνη μπόρεσε. Της προέκυψαν οι δυσκολίες και αναγκάστηκε να τις αντιμετωπίσει. Η ζωή μια κλαίει και μια γελάει. Είχε εκπαιδευτεί να αντέχει το «κλάμα» της , να ζει τη κάθε της στιγμή με την αξία που της αναλογούσε και μέχρι να ζήσει το «γέλιο»  της να μην έχει χάσει στιγμή από το πολύτιμο παρόν της! Κατάφερε να ανθίζουν χαμόγελα και μέσα από τα δύσκολα της, γιατί από μόνη της η ζωή είναι μικρή. Αν βγάζουμε απ έξω τις δύσκολες στιγμές από μόνοι μας την κάνουμε ακόμα πιο μικρή !  Συνειδητοποίησε ότι το πέρασμά της μέσα από το καμίνι των δυσκολιών την οδήγησε σε νέες γνώσεις και αντοχές για μια ζωή ανθεκτική σαν το ατσάλι που χρειάζεται όμως πρώτα να πυρωθεί σε δυνατή φωτιά για να μπορέσει μετά να το σμιλέψει ο έμπειρος τεχνίτης όπως επιθυμεί! Και...ο πιο έμπειρος τεχνίτης, μάστορας άριστος, η ίδια η ζωή! 

              (απόσπασμα από το βιβλίο  «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα" )  

Εύχομαι από καρδιάς, μια πολύ όμορφη πορεία σε ό, τι κάνετε και σας ευχαριστώ προσωπικά που με το βιβλίο σας μας υπενθυμίσατε, τόσο τη σημασία της πρόληψης για την υγεία μας, όσο και το ό, τι η ζωή και η υγεία είναι αγαθά που ναι μεν μας ‘χαρίστηκαν’, αλλά δεν είναι ποτέ δεδομένα… και θα δανειστώ μια φράση του βιβλίου σας «Ένα θαύμα είναι η ζωή, που αξίζει να το ζήσουμε!»  

Ευχαριστώ και εγώ την Χρυσούλα Μουλαρτζή και το σημαντικό apostaktirio.gr για την πολύ όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη! Καλή συνέχεια στο δημιουργικό τους έργο!

Μαργαρίτα Αρβανίτη

Σελίδα του βιβλίου: https://siderisbooks.gr/product/ksepernatonfovo/

Για το apostaktirio.gr : Μουλαρτζή Θ. Χρυσούλα Πτυχιούχος Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τμήμα Ψυχολογίας