Το «Βάλς της διαστροφής» του Θανάση Παμπόρη είναι ο καθρέπτης της ίδιας της ζωής. Μπορεί ο ίδιος να το ονομάζει μυθιστόρημα, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να είναι μια θλιβερή αληθινή ιστορία του τόπου μας. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη «μαύρη» περίοδο του αδελφοκτόνου εμφυλίου. Ο συγγραφέας καταφέρνει να επιδείξει ουδετερότητα χωρίς ωστόσο να χαρίζεται στις περιπτώσεις που πρέπει να αποδώσει ευθύνες. Γλώσσα γλαφυρή, αφηγηματική ροή που κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση, και εικόνες που πιθανόν να αναδύονται μέσα από βιωματικά στοιχεία. Αποτυπώνει με ευκρίνεια την κοινωνία μιας μικρής επαρχιακής κοινότητας και σκιαγραφεί με επιτυχία τον φόβο στα μάτια των αθώων ανθρώπων.

Ο ήρωας του βιβλίου, Θοδωρής, από θύμα των κακουχιών και του πολιτικού κατατρεγμού, μετατρέπεται έπειτα από χρόνια σε θύτη, με μια στιγμιαία του απροσεξία. Θυμίζει ήρωα αρχαίας τραγωδίας, που η άτη τον σπρώχνει με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Ακόμα και η τραγική ειρωνεία είναι υπαρκτή, όταν άθελά του γίνεται ο «μοιραίος συντελεστής» για κάποιο πρόσωπο που έπαιξε καίριο ρόλο στη ζωή του… Στο τέλος οι ερινύες τον βασανίζουν υπενθυμίζοντάς του πως ό,τι κι αν έγινε τουλάχιστον αυτός ζει, ενώ όσοι τον βοήθησαν να κρατηθεί στη ζωή έχουν χαθεί για πάντα…. Η ψυχολογική του φόρτιση μεγάλη: να ζήσει με τις αναμνήσεις ενός σκοτεινού παρελθόντος ή να ατενίσει το μέλλον με την ελπίδα που σαν σπίθα εμφανίζεται μέσα απ’ τα μάτια της όμορφης νοσοκόμας;

Το «Βάλς της διαστροφής» είναι τελικά ένα έξοχο και αληθινό έργο που θα θέλαμε ειλικρινά να είναι λίγο μεγαλύτερο…  

Αλέξανδρος Ακριτίδης