«Τόσα λίγα για πολύ καιρό»

Ελένη Δόμανου

Εκδόσεις iWrite

«Τόσα λίγα για πολύ καιρό» έχει τίτλο το πρώτο μυθιστόρημα της Ελένης Δόμανου και έχω την εντύπωση ότι η ανάγνωσή του αγγίζει τις καρδιές κάθε ευαίσθητου ανθρώπου.

Είναι ένα βιβλίο που αναφέρεται στη ζωή της Βιργινίας, από τα πολύπαθα παιδικά της χρόνια ως την τελική δικαίωση. Μια ζωή δύσκολη, πλαισιωμένη από αδικίες, λάθη και σκληρές συμπεριφορές. Ένα παιδί που πιέζεται να χάσει γρήγορα την αθωότητά του και που στερείται το βασικότερο στοιχείο του ανθρωπισμού, που είναι η αγάπη. Η οικογενειακή καταπίεση, η βιαιότητα, οι άσχημες συμπεριφορές, χαράζουν για εκείνη έναν δρόμο άκρως καταστροφικό. Η ηρωίδα ωθείται από τους γονείς της, σε άγουρη ακόμα ηλικία, να συνάψει έναν γάμο με ένα άτομο τόσο αταίριαστο μαζί της αλλά και τόσο ακατάλληλο, δια του αποτελέσματος. Ο αναγνώστης παρακολουθεί άναυδος μια πορεία στο χρόνο γεμάτη προβλήματα, γεμάτη καταπίεση, γεμάτη πληγές. Σφάλματα όμως κάνει και η ηρωίδα, η οποία έχοντας γαλουχηθεί με λάθος πρότυπα και κατευθύνσεις, δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα επικίνδυνα μονοπάτια, τις απάτες, τα σκοτεινά πρόσωπα. Παρασέρνεται σε δρόμους που δεν της αξίζουν και εγκλωβίζεται σε καταστάσεις που της προκαλούν ασφυξία. Μέσα όμως από διαρκή προσπάθεια, μέσα από την απέραντη υπομονή και από γενναίες αποφάσεις, καταφέρνει να αλλάξει ριζικά την ρότα της ζωής της και ν’ αδράξει επιτέλους αυτά που της αξίζουν. Στο τέλος του βιβλίου κυριαρχούν δυο βασικά στοιχεία. Το ένα είναι η δύναμη της συγχώρεσης για κάθε πρόσωπο που στάθηκε με αδιαφορία ή με εχθρότητα απέναντι στο αναφαίρετο δικαίωμα της Βιργινίας για ελεύθερη βούληση και το άλλο είναι η αναζήτηση της πηγής του κακού, που αποτελεί μονόδρομο για την πλήρη εξιλέωσή της.

Πράγματι, το «Τόσα λίγα για πολύ καιρό» έχει όλα τα χαρακτηριστικά του μελοδράματος. Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της μοίρας, οι έντονα συγκινησιακές στιγμές, ο σκληρός ρεαλισμός, το οικογενειακό πεδίο. Ακόμα και το happy end στοιχειοθετεί απαράβατο στοιχείο του μελοδράματος. Ένα τέλος στο οποίο προβάλλονται οι δυνατότητες του ανθρώπου όταν υπάρχει συγκεκριμένη ατομική στρατηγική και που συχνά παρεμβαίνει η τύχη για να διορθώσει άσχημες καταστάσεις.

Σ’ αυτό το βιβλίο μοιάζει να έχει παντρευτεί το βίωμα με την φαντασία. Είναι σύνηθες φαινόμενο για έναν συγγραφέα, ιδιαίτερα στις πρώτες του δουλειές, να πραγματοποιεί μέσα από τη γραφή, την δική του κατάθεση ψυχής. Να κάνει την αυτοκριτική του και να οδηγείται στην “κάθαρση” του εσωτερικού του κόσμου. Άλλωστε η γραφή είναι από μόνη της μια ιδανική ψυχοθεραπεία γι’ αυτούς που την κατέχουν. Γι’ αυτό και είμαι βέβαιος ότι στο επόμενο βιβλίο της Ελένης Δόμανου, θα δούμε μια πιο ανεξάρτητη πένα, πιο αποδεσμευμένη από φαντάσματα του παρελθόντος… Πάραυτα, το «Τόσα λίγα για πολύ καιρό» είναι ένα βιβλίο καλοδουλεμένο, γρήγορο σε πλοκή, πλούσιο σε μεταφορές και εικόνες. Ένα βιβλίο που δεν μπορεί να μας αφήσει απαθείς και ασυγκίνητους. Προβληματίζει και, συνειρμικά, μας φέρνει στο νου ανάλογες δυσλειτουργικές οικογένειες του κοινωνικού μας περίγυρου.

Η Ελένη Δόμανου, μέσα από την περιπέτεια της ηρωίδας της, επιθυμεί να συμβουλέψει, να παροτρύνει, να προλάβει καταστάσεις. Ο άνθρωπος όταν έχει επιμονή και στόχους, έστω και αργά, έστω και με υπεράνθρωπες προσπάθειες, μπορεί να τα καταφέρει. Το κακό έχει πάντα ρίζες και ο συμβιβασμός μαζί του, του αλλάζει μορφή, το κάνει πιο οικείο. Αρκεί να το κοιτάξεις κατάματα και να του δείξεις ότι δεν το φοβάσαι. Ότι δεν θα του επιτρέψεις να σου καθορίσει την ζωή.

Χαίρομαι που έστω και με καθυστέρηση συνάντησα μια δυνατή και στιβαρή πένα και μάλιστα από μια γυναίκα που μοιραζόμαστε τον ίδιο γεωγραφικό χώρο και τις ίδιες παραστάσεις. Με ειλικρινή αγωνία θα περιμένω το επόμενο έργο της.

Αλέξανδρος Ακριτίδης

Συγγραφέας - Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών