«Καταφύγιο στη βροχή»

Κώστας Σιμενός 

Άνεμος Εκδοτική

«Καταφύγιο στη βροχή» ονομάζεται το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Σιμενού και πρόκειται για ένα άκρως ατμοσφαιρικό θρίλερ από εκείνα που χρειάζεται ωριμότητα και εμπειρία για να γράψει κανείς και φαίνεται πως ο συγγραφέας διαθέτει και από τα δύο. 

Με φόντο την ίδια τη νύχτα και τα όσα παράξενα συμβαίνουν μέσα σ’ αυτή, ο συγγραφέας σκηνοθετεί μια περιπέτεια για δυο ανθρώπους που τους ένωσε η μοίρα, παρά τις τόσο διαφορετικές ζωές τους. Εκμετάλλευση νέων γυναικών από κυκλώματα της νύχτας, προστασία, όπλα και ναρκωτικά. Υπάρχουν στ’ αλήθεια πολλές ελπίδες διαφυγής μέσα από την κόλαση ή η ίδια η κόλαση έχει φωλιάσει για τα καλά εντός μας και μας έχει κάνει κομμάτι της; 

Η νεαρή ηρωίδα Τέρρα, γνωρίζει καλά το πόσο εγκλωβισμένη είναι, αλλά το «Καταφύγιο στη βροχή», που βρίσκει μέσα στα χέρια του γνωστού μοναχικού συγγραφέα Ανταίου, αποτελεί για εκείνη μια όαση θαλπωρής και ασφάλειας. Αλλά και ο Ανταίος απ’ τη μεριά του γεμίζει τον σιωπηλό και ασπρόμαυρο κόσμο του, με την αστείρευτη και ακαταμάχητη γοητεία της άγνωστης χορεύτριας, παρά τους κινδύνους και παρά το προσωποποιημένο “κακό”, που ελλοχεύει πίσω από κάθε τους βήμα. Μα και πόσο συμβολικά τα ονόματά τους! Ο Ανταίος (φύλακος της κολάσεως του Δάντη), γίνεται φύλακας της προσωπικής κόλασης της Τέρρας - γης, της οποίας τα “χώματα” κάποιοι καταπάτησαν και κατέλαβαν επανειλημμένως… Και τι να πεις για το φινάλε του βιβλίου, που είναι άκρως απροσδόκητο κι ανεπανάληπτο.   

Το «Καταφύγιο στη βροχή» είναι ένα μυθιστόρημα πρωτότυπο και έξυπνο. Ο Κώστας Σιμενός επιλέγει, όχι τυχαία, για ήρωά του έναν συγγραφέα. Έτσι, μέσα από τα μάτια του Ανταίου, μας φανερώνει και στοιχεία της δικής του αντίληψης για τα συγγραφικά πεπραγμένα, για τη διαδικασία της γραφής, την έμπνευση, τις αγωνίες για την πορεία ενός βιβλίου, τις κριτικές των τρίτων ως και τις σχέσεις με τους εκδότες. 

Ο τρόπος γραφής, όπως προείπα, είναι αν μη τι άλλο ωριμότατος. Ο συγγραφέας μοιράζει σχεδόν ισομερώς τους χρόνους του βιβλίου, ανάμεσα στην πλοκή και τις προσωπικές σκέψεις των ηρώων. Χωρίς πλατειασμούς και με όμορφες περιγραφές, σχηματίζει μια “δυνατή” υπόθεση που κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία για την τελική έκβαση. Όπου χρειάζεται, φτιάχνει την απαραίτητη ατμόσφαιρα, χρησιμοποιώντας κάθε κατάλληλο εργαλείο. Είτε αυτό λέγεται μουσική, είτε κλιματολογικές συνθήκες, είτε μικρές λεπτομέρειες που προσφέρουν ζωντάνια και ρεαλισμό. Μα πάντα το λεξιλόγιό του είναι προσεγμένο, ευγενικό, δε θίγει ποτέ άτομα ή καταστάσεις. Για παράδειγμα, αντιμετωπίζει με επιείκεια ακόμα κι έναν ζητιάνο, παρά το ενδεχόμενο να είναι ένας συνήθης απατεώνας ή ένας εκμεταλλευτής του ανθρώπινου πόνου. Δουλεύει σχολαστικά με τους ήρωές του και σχηματοποιεί άψογα τους χαρακτήρες τους, μετατρέποντάς τους στα μάτια μας, σε πειστικούς πρωταγωνιστές. Μα και κάθε στιγμή που περιγράφει, δεν είναι μια απλή παράθεση γεγονότων. Τα πάντα αναλύονται, φιλοσοφούνται, εξηγούνται. Αναζητείται η αιτία και το αιτιατό.  

Κι επειδή, όπως γράφει κι ο συγγραφέας: «Λογοτεχνία χωρίς αναγνώστες είναι νεκρή λογοτεχνία», θα κλείσω με την ευχή μου αυτό το βιβλίο να διαβαστεί και να αγαπηθεί από πολλούς αναγνώστες, γιατί πράγματι το αξίζει. 

Αλέξανδρος Ακριτίδης, Συγγραφέας - Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών 

Σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/katafigio.html