Στα χέρια μου κρατώ “ένα μυθιστόρημα για δυο φίλες, γραμμένο από δυο φίλες” της Αναστασίας Κορινθίου - μυημένη στο χώρο του βιβλίου - και της Δικαίας Μαραβέλια, που ως πρωτοεμφανιζόμενη παίρνει με αξιώσεις το βάπτισμα του πυρός στο χώρο της λογοτεχνίας.

Το «Ζεστό ψωμί και κόκκινη κορδέλα» από την Άνεμος Εκδοτική απευθύνεται σε κάθε ευαίσθητο και ρομαντικό άνθρωπο, αλλά θεωρώ πως θα άγγιζε περισσότερο το πολυπληθές γυναικείο αναγνωστικό κοινό καθώς στις σελίδες του ξεδιπλώνεται μια δυνατή γυναικεία φιλία με συνέχεια μέσα στο χρόνο, η οποία δοκιμάζεται από ένοχα και  σκοτεινά μυστικά. Μυστικά με άρωμα πολυκαιρισμένης ζήλιας, ανομολόγητης ενοχής και καταπιεσμένων συναισθημάτων. Οι δυο φίλες, η καλόκαρδη Χρουσώ και  η σαγηνευτική Αλεμήνα, προσπαθούν να ξετυλίξουν το κουβάρι της ζωής τους ψάχνοντας μέσα στο χρόνο την άκρη του νήματος. Σ’ ένα κουβάρι μπλέχτηκαν οι δεσμοί: φιλικοί, οικογενειακοί, ερωτικοί, αίματος. Το ταξίδι αυτό στο παρελθόν κρύβει πόνο, μίσος, προδοσία και αίμα σε σημείο οι ζωές να μοιάζουν με τρένα που εκτροχιάζονται και συντρίβονται… Η φιλία τους θα αντέξει το βάρος των αποκαλύψεων; Οι ηρωίδες θα διεκδικήσουν αυτό που τους στέρησε η μοίρα;

Το βιβλίο αυτό, όπως όλα όσα εντάσσονται στην κατηγορία των ψυχολογικών μυθιστορημάτων, έχει ένα χάρισμα, αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. Επιτυγχάνεται με περισσή μαεστρία η διείσδυση στον ψυχισμό των ηρώων με αποτέλεσμα οι αναγνώστες να βρίσκουν πάντα κάτι που τους αφορά, τους συγκινεί, τους προβληματίζει. Αυτή η ταύτιση εξυπηρετείται από τους χαρακτήρες του βιβλίου - ολοφάνερα πλασμένοι με αγάπη - που μόνο “χάρτινοι” και μονοδιάστατοι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, καθώς μέσα τους αντιπαλεύουν πολλές αντίρροπες δυνάμεις.

Σαφέστατα, οφείλω να αναγνωρίσω την ιδιαίτερη φροντίδα στη χρήση της γλώσσας με τη συμιακή ντοπιολαλιά, την άψογη αφηγηματική τεχνική χάρη στην εσωτερική οπτική γωνία που παραμένει αμετάβλητη και στο απαραίτητο “σπάσιμο” του αφηγηματικού χρόνου με τις αναδρομές στο παρελθόν. Θέλω επίσης να προσθέσω πως μέσα από το «Ζεστό ψωμί και κόκκινη κορδέλα» αναδύεται η αυθεντικότητα και η τιμιότητα στη γραφή των δυο γυναικών. Αυθεντικότητα γιατί η πένα τους εστιάζει στη σύγχρονη γυναίκα και στις προσπάθειες της να αποδεσμευτεί από κάθε είδους “βαρίδια” και τιμιότητα γιατί δεν εμμένει στο ατομικιστικό πρότυπο που επιδιώκει πάση θυσία το ευ ζην.

Κλείνοντας θέλω να δηλώσω πως είμαι σίγουρη για ένα πράγμα: αξίζει την προσοχή μας αυτή η αναδυόμενη “γενιά”  Ελληνίδων συγγραφέων που δίνει το δικό της στίγμα στη σύγχρονη λογοτεχνία και μας προσφέρει ταξίδια γεμάτα ρομαντισμό και συναίσθημα.

Γούτση Δήμητρα

Φιλόλογος

Σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/psomi.html