Τζίνα Ψάρρη
«Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι»
Άνεμος Εκδοτική 

Το μυθιστόρημα της Τζίνας Ψάρρη «Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι» από την Άνεμος Εκδοτική αποτελεί το πρώτο μέρος ενός δίτομου έργου, το οποίο αφήνει στον αναγνώστη μια γλυκόπικρη γεύση αλλά και έντονους προβληματισμούς. 

Μέσα από τις σελίδες του έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την δεκαεφτάχρονη Χριστίνα, την κεντρική ηρωίδα, και να την ακολουθήσουμε ως την πέμπτη δεκαετία της ζωής της. Πρόκειται για ένα βιβλίο - διαδρομή, όπως το χαρακτηρίζει η γράφουσα, μια διαδρομή που τα έχει όλα∙  θάνατο, έρωτα, μίσος, πάθος, βία. Το ενδιαφέρον είναι ότι η ηρωίδα επιλέγει να ζήσει μια ζωή, στο επίκεντρο της οποίας δεν είναι πάντα ο εαυτός της. Κρατάει το ρόλο του κομπάρσου σε ένα κακογραμμένο σενάριο, το οποίο δεν έχει happy end. 

Η νεαρή Χριστίνα, λοιπόν, βιώνει μια απώλεια η οποία υπήρξε τόσο καθοριστική, ώστε από απείθαρχη, ατίθαση και παρορμητική να μεταμορφωθεί σε ένα “τυποποιημένο” ον. Η ζωή της κυλά χωρίς να την αφορά, απολύτως διεκπεραιωτικά, μέχρι τη στιγμή που αφήνεται εκτεθειμένη στα βέλη του φτερωτού θεού, δίνοντας σάρκα και οστά στη θαυμάσια φράση του Γκαίτε «Εγώ σε αγαπώ, όμως αυτό δεν έχει καμιά σχέση με σένα». Καρπός αυτού του έρωτα είναι ένας γάμος – “οδοστρωτήρας”, που στο πέρασμά του ισοπεδώνει αισθήματα, θέλω και αξιοπρέπεια. Όμως, η ζωή τής δίνει μια δεύτερη ευκαιρία στην ευτυχία, την οποία αρπάζει από τα μαλλιά, αφού η ανάγκη της περισσότερο να αγαπήσει παρά να αγαπηθεί είναι μεγάλη. Τι συμβαίνει όταν η ηρωίδα αγνοεί το ένστικτό της και αφήνεται έρμαιο του πάθους, με τη λογική να την έχει εγκαταλείψει προ πολλού; Τελικά, το πάθημα γίνεται ποτέ μάθημα ή επιλέγει να εθελοτυφλεί; Γιατί ορισμένες γυναίκες επιλέγουν να μένουν σε σχέσεις αυτοκαταστροφικές; Το κάνουν από επιλογή ή απλώς τυχαίνει; 

Όλα τα παραπάνω ερωτήματα ξεπηδούν από τις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος και συνοδεύονται από έντονα συναισθήματα αγωνίας, θυμού και αμφιβολίας. Είναι αδύνατον να μην βρεθείς στο πλάι της ηρωίδας, χαϊδεύοντας την πλάτη ή τείνοντας μια χείρα βοηθείας. Αυτό οφείλεται στη διεισδυτική πένα της γράφουσας, η οποία υιοθετεί τόσο την οπτική του παντογνώστη αφηγητή όσο και την πρωτοπρόσωπη αφήγηση στο τέλος κάθε κεφαλαίου, όπου η ηρωίδα τοποθετημένη στο παρόν περιγράφει την συναισθηματική της κατάσταση. Η γρήγορη αφήγηση, οι διαδοχικές εναλλαγές στις σκηνές, οι συναισθηματικές μεταπτώσεις, οι σκόρπιες αλλά μείζονος σημασίας προσημάνσεις, οι καταλυτικές περιγραφές συμπληρώνουν την ταυτότητα του έργου. Αν και ο χρόνος της ιστορίας είναι μακρύς, ούτε στο ελάχιστο δεν υπήρξαν σημεία όπου η αφήγηση να κάνει “κοιλιά”, διατηρώντας, αντίθετα, έναν έντονο ρυθμό και αυξάνοντας την αγωνία. 

Για τον επίλογο κρατώ την αναφορά στον τίτλο του βιβλίου, που ομολογώ ότι προς το τέλος συνειδητοποίησα την επιλογή του. Ο τίτλος είναι δηλωτικός, στο χώρο της Ψυχολογίας, των πέντε σταδίων βίωσης της θλίψης∙ το πρώτο είναι η άρνηση, έπειτα ο θυμός, η διαπραγμάτευση, η κατάθλιψη και τελευταίο η αποδοχή. Η ηρωίδα βιώνει όλες τις ψυχοσυναισθηματικές συνέπειες αυτών των σταδίων μέχρι να αντιληφθεί ότι πολλές φορές πέρα από το σώμα νοσεί και η ψυχή. Οφείλω να συγχαρώ στο σημείο αυτό τη Τζίνα Ψάρρη γιατί θίγει το ευαίσθητο ζήτημα της ψυχανάλυσης, καταρρίπτοντας τα όποια ταμπού ή τάσεις μόδας που της αποδίδουν και εστιάζοντας στην ουσιαστική της ανάγκη. 

Η ενδιαφέρουσα συνέχεια στον δεύτερο τόμο… 

Δήμητρα Γούτση, φιλόλογος    

Σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/skalopati.html 

Η Τζίνα Ψάρρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική σχολή Ουρσουλινών και πήρε το πτυχίο της Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Δούλεψε για 20 χρόνια στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, διδάσκοντας γαλλικά και ιστορία, σε σχολεία της Αθήνας και της επαρχίας. Από τις εκδόσεις Όστρια, κυκλοφόρησε το 2015 το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο "Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι", ενώ πολλά ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά (Fractal, Άνεμος Magazine) αλλά και λογοτεχνικά blogs (Eikonakailogos, Λογοτεχνικά Σοκάκια, Πολιτιστική Ατζέντα, Ψυχής Απάγκιο). Το διήγημά της "Πρωινό αστέρι", απέσπασε το πρώτο βραβείο 2016 στον πανελλήνιο διαγωνισμό που κάθε χρόνο διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. 

Έργα της: 

Αριστερό πέταγμα, Άνεμος Εκδοτική  (2019)
Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι, Άνεμος Εκδοτική (2019)
Οι κόρες της ανάγκης, Άνεμος Εκδοτική (2018)
Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι, Όστρια Βιβλίο (2016)