«Παρασκήνια του έρωτα»
Κατερίνα Ανδρικοπούλου
Άνεμος Εκδοτική 

Από την Σαπφώ και τον Πλάτωνα μέχρι σήμερα η λογοτεχνία σταθερά καταπιάνεται με το μοτίβο του έρωτα, τον εφηβικό, τον κεραυνοβόλο, τον ανεκπλήρωτο, τον ανέφικτο, τον πλατωνικό. Όσοι οι άνθρωποι, τόσες και οι πτυχές του, αφού αυτός καθαυτός είναι πολύπλευρο και ποικιλόμορφο φαινόμενο. 

Από αυτόν, λοιπόν, ορμώμενη η Κατερίνα Ανδρικοπούλου μάς παρουσιάζει μια συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο «Παρασκήνια του έρωτα» από την Άνεμος Εκδοτική. Η συγγραφέας αναφέρεται σε ορισμένα αποτελέσματα του έρωτα, που μπορεί να είναι ο γάμος, η μητρότητα, η καθημερινή συμβίωση, όπως επίσης η ρουτίνα, η επιλόχειος κατάθλιψη, η απιστία. Θετικές και αρνητικές πτυχές του “ερωτικού φαινομένου”, δοσμένες όμως με λόγο αφοπλιστικά φυσικό, γεμάτο ειλικρίνεια και αρκετή δόση χιούμορ. 

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, ο αναγνώστης περνά από ποικίλες συναισθηματικές μεταπτώσεις. Από την ευθυμία στον προβληματισμό κι από τη χαρά στη μελαγχολία. Ειδικότερα, θα σταθώ στη ρεαλιστική μεν, χιουμοριστική δε, προσέγγιση της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας, όπου και οι δυο γονείς εργάζονται. Μια προσέγγιση σύμφωνα με την οποία, πέρα από τη θαλπωρή και τις γλυκές στιγμές, υπάρχουν εξίσου εντάσεις, συγκρούσεις, πίεση και νεύρα. Καμία ωραιοποίηση, απόλυτη κατάρριψη του μύθου της σουπερ μαμάς, με ένα κλείσιμο ματιού σε όλες εκείνες που νιώθουν άδειες, “ξεζουμισμένες”, δίχως αυτοεκτίμηση. 

Στον αντίποδα, η συγγραφέας απελευθερώνεται από κάποιες εσφαλμένες εντυπώσεις κάνοντας τη δική της αυτοκριτική, γι’ αυτό το πρώτο ρηματικό πρόσωπο σταδιακά μεταβάλλεται σε δεύτερο, με αποτέλεσμα να φθάνει σε όλους μας αυτό το κύμα απελευθέρωσης. Άλλωστε, όλοι μας φέρουμε προσωπικές εσφαλμένες απόψεις γύρω από τους ρόλους που αναλαμβάνουμε, για τους λόγους που μας κάνουν ευτυχισμένους, για τα στερεότυπα που παλεύουμε να “φορέσουμε” σαν ρούχα δανεικά... Με λόγο αβίαστα αληθινό, με ακρίβεια και σαφήνεια στη διατύπωση, η ωμή πραγματικότητα λειτουργεί ως ο ιδανικότερος καμβάς για τέτοιους προβληματισμούς. 

Έχω την εντύπωση πως η συγγραφέας, αν και νεοεισερχόμενη στο χώρο, καταφέρνει κάτι πολύ σπουδαίο. Μπορεί να αγγίζει τις συναισθηματικές πληγές μας, αλλά μέσω της ίασής τους, αν καταστεί εφικτό, επιτυγχάνεται η πολυπόθητη αυτογνωσία και αισιοδοξία. Θεωρώ πως ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να εστιάσουμε στη θετική πλευρά του βίου μας, γιατί σε τελική ανάλυση εμείς είμαστε οι σκηνοθέτες του έργου της ζωής μας. 

Δήμητρα Γούτση, Φιλόλογος  

Σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/paraskinia.html 

Η Κατερίνα Ανδρικοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αίγιο. Σπούδασε Νηπιαγωγός στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και συνέχισε τις σπουδές της στην Αγγλία. Στη Γλασκόβη απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία (M. Ed Psych.) και ειδικεύτηκε στην Παιγνιοθεραπεία. Στη συνέχεια, έζησε αρκετά χρόνια στο Λονδίνο, όπου δούλεψε σε σχολεία, σε κέντρα και οργανισμούς για παιδιά με συναισθηματικά προβλήματα. Τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον άντρα της και τον γιο της ζει στην Αθήνα όπου εργάζεται ως νηπιαγωγός και παιγνιοθεραπεύτρια. Της αρέσει πολύ να ταξιδεύει και να δοκιμάζει τις «κουζίνες του κόσμου». Το βιβλίο αυτό αποτελεί την δεύτερη συγγραφική της δουλειά.