Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2016 14:09

Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το βιβλίο της Αικατερίνης Τεμπέλη «Το ποτάμι στον καθρέφτη» (Άνεμος Εκδοτική)

Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το βιβλίο της Αικατερίνης Τεμπέλη «Το ποτάμι στον καθρέφτη» (Άνεμος Εκδοτική)

 

 

«Το ποτάμι στον καθρέφτη»

Αικατερίνη Τεμπέλη

Άνεμος Εκδοτική

 

«Το ποτάμι στον καθρέφτη» της Αικατερίνης Τεμπέλη από την Άνεμος Εκδοτική είναι μια συλλογή δέκα διηγημάτων, ετερόκλητων τόσο ως προς το ύφος όσο και ως προς τη θεματολογία τους. Θα προέκτεινα τη σκέψη μου προσθέτοντας την ειδοποιό διαφορά αυτής της συλλογής από άλλες ομοειδείς∙ αυτή είναι η πρόκληση τόσο ποικίλων συναισθημάτων που, όμως, δεν συντελείται μόνο για χάρη εντυπωσιασμού ή τυπικών λογοτεχνικών συμβάσεων, αλλά συνοδεύεται από ακανθώδεις προβληματισμούς γύρω από τη ζωή. Θαρρείς πως ξεκινάς ένα αλλιώτικο ταξίδι –θεραπευτικό – σε έναν καταπονημένο ψυχισμό αναζητώντας απαντήσεις στα δύσκολα και συγκεχυμένα τούτης της ζωής. Ποια μπορεί να είναι αυτά; Οι κίβδηλες διαπροσωπικές σχέσεις, ο πανδαμάτωρ χρόνος, η μνησικακία, η θρησκευτικότητα, η προσφυγιά. Η συγγραφέας παίρνει από το χέρι τον αναγνώστη οδηγώντας τον κάπου πιο φωτεινά, μπροστά σε εκείνους τους καθρέφτες που δεν παραμορφώνουν το είδωλο του – όποιο κι αν είναι αυτό.

Ο δικός μου “καθρέφτης” έγινε χίλια κομμάτια διαβάζοντας το έβδομο κατά σειρά διήγημα της συλλογής με τίτλο «Ένα θαύμα». Ο Ανάργυρος, ο ήρωας, ενσαρκώνει το πρότυπο του καλού χριστιανού, ο οποίος με ιώβεια υπομονή δέχεται το ένα μετά το άλλο χτύπημα της μοίρας. Όπως και στα υπόλοιπα διηγήματα, έτσι και σ’ αυτό, το τέλος θέτει έντονους προβληματισμούς ∙ εν προκειμένω, διερωτάται κανείς τη σημασιολογική απόσταση μεταξύ των όρων θρησκευτικότητα και θρησκοληψία.

Επίσης, αξίζει ιδιαίτερη μνεία στην εκφραστική και γλωσσική αρτιότητα του πονήματος καθώς οι συνεχείς παρομοιώσεις, ο μεταφορικός και εικονοπλαστικός λόγος καθιστούν το κείμενο ιδιαίτερο και θελκτικό στον αναγνώστη. Λέξεις-σύμβολα, όπως τα «άσπρα σεντόνια» ή οι «καθρέφτες» διεγείρουν το νου και ξαφνιάζουν. Για το ύφος πραγματικά τι να πει κανείς; Στο «Χωρίς Τύψεις» η συγγραφέας με απόλυτη ειλικρίνεια και δίχως ίχνος προσποίησης παρουσιάζει τη ζωή στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου δεν υφίσταται κάποιος συνεκτικός δεσμός.

Επιλογικά, στέκομαι στο συγγραφικό μέλλον της Αικατερίνης Τεμπέλη, το οποίο διαγράφεται λαμπρό κυρίως γιατί φαίνεται ότι “δεν γράφει, για να γράφει”, αλλά γιατί καθοδηγείται από ένα εντελώς προσωπικό της “δαιμόνιο” που την ξεχωρίζει.

 

 

 

Γούτση Δήμητρα

Φιλόλογος

 

 

 

 

 

Σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/potami.html

 

Η Αικατερίνη Τεμπέλη γεννήθηκε στη Σάμο, αλλά έζησε μερικά απ' τα πιο ενδιαφέροντα χρόνια της ζωής της στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο, όπου σπούδασε αντίστοιχα Ψυχολογία και Κοινωνική Εργασία. Εργάστηκε για πάνω από μια δεκαετία στο ραδιόφωνο (Ράδιο Κρήτη 9,84, Studio 19, ΕΡΑ Ηρακλείου, 102, ΕΡΤ 3 κ.ά.) ως παραγωγός και παρουσιάστρια ραδιοφωνικών εκπομπών, καθώς και σε γνωστά περιοδικά κι εφημερίδες ως δημοσιογράφος. Σήμερα ζει στην Αθήνα κι ασχολείται μεταξύ άλλων με την Ιστορία, το Θέατρο και τις Νέες Τεχνολογίες. Γράφει τις νύχτες και ταξιδεύει συχνά στις ζωές των άλλων.

 

 

Read 2707 times

Latest from Δήμητρα Γούτση - Φιλόλογος