Πολύμνια Κοσσόρα

«Καίει ο ήλιος τα μεσάνυχτα;»

Εκδόσεις Ωκεανός 

Το 2010 στην Αθήνα, ένας νεαρός άντρας, ο Ορέστης, εξασφαλισμένος επαγγελματικά και με σταθερή σχέση απολαμβάνει την ξέγνοιαστη ζωή του, έως τη στιγμή που ένα μυστηριώδες ηλεκτρονικό μήνυμα ταράζει τα ήρεμα νερά της καθημερινότητάς του και τα δεδομένα αλλάζουν, φέρνοντας στο φως πληγές του παρελθόντος που ο χρόνος δεν κατάφερε να επουλώσει. 

Την ίδια χρονιά στο μακρινό Όσλο, η τριανταπεντάχρονη Άννελι, ζει σε μια κατάσταση που η ίδια επέλεξε, ως τη στιγμή που κάποια γεγονότα θα την οδηγήσουν  να πάρει αποφάσεις, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα κρυμμένες αλήθειες, που θα επιφέρουν ανατροπές στη δική της ζωή αλλά και στις ζωές άλλων... 

Δυο άνθρωποι από διαφορετικές χώρες, Ελλάδα – Νορβηγία και με διαφορετικό τρόπο και στάση ζωής, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν συνάψει μια σύντομη παθιασμένη επιπόλαια σχέση και έκτοτε δε διατήρησαν καμία επαφή μεταξύ τους. Τι ενώνει αυτούς τους δυο ανθρώπους; Θα συναντηθούν ξανά; Ποια εικόνα στοιχειώνει τη μνήμη του Ορέστη; Ποιοι παλιοί λογαριασμοί του παρελθόντος πρέπει να κλείσουν ή να “εξοφληθούν”; 

Το “Καίει ο ήλιος τα μεσάνυχτα;” είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα, με γλώσσα απλή, παραστατική, ποιητική, που καθιστά το κείμενο άμεσο και ζωντανό. Παράλληλα η εικονοπλαστική ικανότητα της Πολύμνιας Κοσσόρα σου δίνει την εντύπωση ότι όλα αυτά διαδραματίζονται στη μεγάλη οθόνη. Μ’ αυτό τον τρόπο η συγγραφέας καταφέρνει να διεγείρει τον συναισθηματικό κόσμο του αναγνώστη και να προσελκύσει το ενδιαφέρον του. Επιτυγχάνει επίσης να τον ευαισθητοποιήσει και  να τον φέρει πιο κοντά στους προβληματισμούς και την ψυχοσύνθεση των ηρώων της: τις επιθυμίες, τις αγωνίες, τα πιστεύω, τους φόβους, τα πάθη τους… 

Η συγγραφέας μέσω των ηρώων της θίγει σημαντικά σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα και φαινόμενα. Η μονογονεϊκή οικογένεια και η ψυχολογία ενός παιδιού που ζει μέσα σ’ αυτή, η υπογονιμότητα και η ψυχολογία κυρίως των γυναικών που υφίστανται τη δοκιμασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, η διαχείριση του πένθους, οι σχέσεις μεταξύ των ζευγαριών και το πώς αντιμετωπίζουν τις κρίσεις που κλονίζουν τη ζωή τους. 

Η ιδιαιτερότητα αυτού του μυθιστορήματος έγκειται στο γεγονός ότι με τον τρόπο που εξελίσσονται τα γεγονότα, με συχνά φλας μπακ και με λιγοστά στοιχεία που κλιμακωτά μας αποκαλύπτονται, δημιουργείται σασπένς και ο αναγνώστης αδημονεί ν’ ανακαλύψει την τελική έκβαση της υπόθεσης. Με έναν ευφυέστατο τρόπο η συγγραφέας καταφέρνει να μετατρέψει το μυθιστόρημά της, στα τελευταία κυρίως κεφάλαια, από κοινωνικό σε περιπέτεια. Δημιουργώντας έτσι ένα τέλος άκρως ανατρεπτικό για τον αναγνώστη. 

Μέσω των πράξεων και των αποφάσεων της κεντρικής ηρωίδας, Άννελι, κατανοούμε ότι κάθε καίρια απόφαση, η οποία μπορεί να επιφέρει αλλαγές στις ζωές των άλλων, πρέπει να εξετάζεται με ψυχραιμία και ιδιαίτερη προσοχή.  Για κάθε σημαντικό βήμα που σχεδιάζουμε να κάνουμε, πρέπει να μελετάμε όλες τις παραμέτρους και να αναλογιζόμαστε τις συνέπειες που αυτό μπορεί να προκαλέσει. 

Κλείνοντας, όσον αφορά το ερώτημα αν “Καίει ο ήλιος τα μεσάνυχτα;” που είναι και ο τίτλος του βιβλίου, θα απαντήσω με έναν εξίσου “λογοτεχνικό” τρόπο. Ο ήλιος έχει την καλή αλλά και την αρνητική του πλευρά. Μπορεί να κάψει κάποιον με τις φωτεινές αχτίνες του αλλά και μπορεί να ζεστάνει κάθε πονεμένη ψυχή με το πλούσιο φως του.

Συγχαρητήρια στην συγγραφέα για το εξαιρετικό της έργο. 

Παπακώστα Ελένη  

Πτυχιούχος Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. 

Επιμέλεια κειμένου: Αλέξανδρος Ακριτίδης, Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών - Συγγραφέας