Στεφανία Ι. Σουλή
«Αθέατη Βία - Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει»
Οδηγός αυτοβοήθειας για κάθε γυναίκα
Άνεμος Εκδοτική 

Το βιβλίο «Αθέατη Βία - Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει» της Στεφανίας Ι. Σουλή, που επανακυκλοφόρησε αναθεωρημένο από την Άνεμος Εκδοτική, (πρώτη έκδοση, 2010, εκδόσεις Ψυχογιός), δεν είναι ένα λογοτεχνικό βιβλίο, αλλά ένας σημαντικός οδηγός αυτοβοήθειας, για κάθε γυναίκα ή μέλος οικογένειας που υφίσταται ενδοοικογενειακή βία. 

Είναι εμφανές ότι καθοριστικό ρόλο για τη δημιουργία αυτού του βιβλίου, διαδραμάτισε η εμπειρία της ίδιας της συγγραφέως, καθώς εργάστηκε ως νομικός σύμβουλος στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας αλλά και στο συμβουλευτικό κέντρο για θέματα βίας κατά των γυναικών στον Πειραιά, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Πράγματι εντυπωσιάζει η τόσο αναλυτική και εμπεριστατωμένη έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί από μέρους της, για να καλύψει όλες τις πλευρές του τόσο δύσκολου και σκοτεινού ζητήματος της ενδοοικογενειακής βίας, που, δυστυχώς, συνεχίζει να υφίσταται και να ταλανίζει την ελληνική κοινωνία και όχι μόνο, έως τις μέρες μας. 

Στο συγκεκριμένο σύγγραμμα αναλύεται η ψυχοσύνθεση του θύτη και του θύματος, εν μέσω αληθινών περιστατικών, τα οποία καλύπτουν πολύ μεγάλο αριθμό περιπτώσεων. Αναφέρεται επίσης αναλυτικά το νομικό πλαίσιο κάθε περίπτωσης, ενώ δίνονται και χρήσιμες συμβουλές για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να συμπεριφέρονται και να ενεργούν τα θύματα, ανάλογα με την περίσταση. 

Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται αναλυτικά ο κύκλος της βίας:
α) φάση που χτίζεται η ένταση
β) φάση έκρηξης
γ) φάση ηρεμίας 

Η συγγραφέας μάς αποσαφηνίζει την σταδιακή κλιμάκωσή της. Αρχικά, η γυναίκα υφίσταται ψυχολογική, έπειτα συναισθηματική και στο τέλος ακολουθεί η σωματική κακοποίηση. Αυτού του είδους οι σχέσεις στηρίζονται στην υπεροχή, τη δύναμη, τον έλεγχο, το αίσθημα κτητικότητας.  Ο βίαιος άντρας ξέρει να χειραγωγεί, να εκμεταλλεύεται καταστάσεις, να ελέγχει, όταν θέλει, τις εκρηκτικές του αντιδράσεις και τα ξεσπάσματα βίας αλλά και να παραπλανεί ακόμα και τον κοινωνικό του περίγυρο. Αντιθέτως, η γυναίκα νιώθει ένοχη, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, πιστεύει πως αυτή ευθύνεται για τη βιαιότητα του συζύγου - συντρόφου, πως, πιθανόν, η ίδια να τον προκάλεσε με την συμπεριφορά της, απομονώνεται κοινωνικά, σωπαίνει και, το χειρότερο, τον συγχωρεί ακόμα και όταν η συμπεριφορά του φτάνει στα άκρα. 

Θύματα των ακραίων συμπεριφορών είναι τα παιδιά, τα οποία είτε υφίστανται την βία, είτε είναι μάρτυρες αυτής, είτε χρησιμοποιούνται ως μέσο εκβιασμού από τη μεριά του θύτη για να επιτύχει το σκοπό του. Οι επιπτώσεις που επιφέρουν οι βίαιες συμπεριφορές στα παιδιά είναι ο πανικός, η σύγχυση, η ανασφάλεια, ο φόβος, η αμφιβολία, η απόγνωση, η ενοχή, ο πόνος, όπως αναφέρει η συγγραφέας. 

Διαβάζοντάς το, πληροφορήθηκα πως το νομικό πλαίσιο, αν και πρόσφατο (2007), καλύπτει μεγάλο αριθμό περιπτώσεων και πως υπάρχουν κοινωνικές δομές και υποστηρικτικές υπηρεσίες, οι οποίες στέκουν αρωγοί στο πλευρό των θυμάτων βίας. Αυτό όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι, παρόλο που η κοινωνία μας εξελίσσεται, με πολλές υποστηρικτικές δομές αλλά και ενημέρωση από τα ΜΜΕ, δυστυχώς τα φαινόμενα βίας δεν μειώνονται. Προς μεγάλη μου λύπη, τα καταγεγραμμένα περιστατικά είναι πολλά και τραγικά, πράγμα που με προβλημάτισε και με έβαλε σε σκέψεις, σχετικά με την αντιμετώπιση του φαινομένου, με τις ευθύνες μας αλλά και με τις αιτίες που το προκαλούν. 

Όπως προανέφερα, το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί οδηγό αυτοβελτίωσης για όλες τις γυναίκες και αν θέλουμε να θεωρούμε πως ανήκουμε σε μια αναπτυγμένη κοινωνία, όπου οι δομές της προστατεύουν τους πολίτες της, αυτού του είδους οι μελέτες θα πρέπει να βρίσκονται σε κάθε βιβλιοθήκη. Επίσης δεν πρέπει να κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια σε περιστατικά βίας που συμβαίνουν στους συνανθρώπους της διπλανής μας πόρτας, τα οποία αποτελούν γροθιά στο στομάχι για την κοινωνία μας. Δεν πρέπει να αδιαφορούμε ή να φοβόμαστε να τα καταγγείλουμε, διότι όταν έρχεται το μοιραίο, τότε όλοι παραδεχόμαστε ότι: «Ναι, το γνωρίζαμε, αλλά…» Δυστυχώς, η απόκρυψη της αλήθειας διατρανώνει τέτοιου είδους φαινόμενα, καθώς η βία δεν εξαλείφεται, αλλά διογκώνεται και κατά συνέπεια διαιωνίζεται. Τέλος, είναι γνωστό ότι τα παιδιά που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις, συνήθως, μιμούνται και αναπαράγουν τις συμπεριφορές των γονέων. 

Όσον αφορά τις κακοποιημένες γυναίκες, θα πρέπει να αρχίσουν να αγαπούν περισσότερο τον εαυτό τους, να πιστεύουν σ’ αυτόν, να γνωρίζουν και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και να μην ανέχονται να γίνονται “βορά” των βίαιων συντρόφων τους. Πάντα υπάρχουν λύσεις και δομές που μπορούν να βοηθήσουν ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις. Αν μάλιστα υπάρχουν παιδιά, θα πρέπει οι μητέρες τους να σκεφτούν τις άσχημες επιπτώσεις που επιφέρει η βία στην ψυχολογία τους, όταν δεν τα απομακρύνουν από το νοσηρό περιβάλλον στο οποίο ζουν. 

Το σίγουρο είναι ότι η βία φέρνει βία και χρειάζεται χρόνος για να αντιμετωπιστεί. Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να βοηθήσουμε να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση, βάζοντας το δικό μας λιθαράκι είτε ως γονείς, είτε ως εκπαιδευτικοί, είτε ως πολίτες, για να δημιουργήσουμε μια καλύτερη κοινωνία. 

Να συγχαρώ την Στεφανία Ι. Σουλή για το τόσο αναλυτικό και εμπεριστατωμένο εγχειρίδιο, που δημιούργησε, διότι, εκτός από όσα χρήσιμα μάθαμε όλοι μας, άνοιξε μια “έξοδο κινδύνου” για τις γυναίκες που πιστεύουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο. 

Παπακώστα Ελένη - Πτυχιούχος Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ.   

Σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/self-help/via.html 

Η Στεφανία Ι. Σουλή, με πατρική καταγωγή από το Ραδοβίζι Ιωαννίνων και μητρική από τη Μάνη, γεννήθηκε στο Μόναχο. Είναι δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω (ΔΣΑ) και διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια (υπουργείο Δικαιοσύνης) στις αστικές και εμπορικές διαφορές (Κέντρο Διαμεσολάβησης Πειραιώς και Toolkit Company) και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση (ΚΕΔΙΠ και MiKK e.V.). Εργάστηκε ως νομικός σύμβουλος στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ 2003-2004) και στο συμβουλευτικό κέντρο για θέματα βίας κατά των γυναικών στον Πειραιά (2005-2009) της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. 

Έργα της:

Αθέατη βία, Άνεμος Εκδοτική  (2019)  
Ιτς: Από το Λιβιάχοβο στην Ντουσκάρα, Άνεμος Εκδοτική (2018)   
Λιβιάχοβο λένε το μοιρολόγι, Άνεμος Εκδοτική (2018)         
Λιβιάχοβο λένε το μοιρολόγι, Πελασγός (2016)         
Αθέατη βία, Ψυχογιός (2010)