«Στα μούτρα σου!»
Μιχάλης Κατσιμπάρδης
Άνεμος Εκδοτική 

Το μυθιστόρημα «Στα μούτρα σου!» του Μιχάλη Κατσιμπάρδη, που κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική, είναι η δεύτερη λογοτεχνική του απόπειρα, έπειτα από το υπέροχο βιβλίο ντοκουμέντο «Δύο χειμώνες κι ούτε ένα καλοκαίρι», όπου περιγράφεται η οδυνηρή εμπειρία του πατέρα του συγγραφέα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης κατά τη ναζιστική κατοχή, σπάνια μαρτυρία για τα ελληνικά δεδομένα. 

Αυτή τη φορά όμως ο Μιχάλης Κατσιμπάρδης χρησιμοποιεί ως κύριο συστατικό του μυθιστορήματός του τη φαντασία και τη μυθοπλασία, ταξιδεύοντάς μας σε όμορφους κόσμους, στους οποίους θα θέλαμε όλοι να δραπετεύσουμε από την δύσκολη καθημερινότητα, έστω και για λίγα λεπτά. Να μεταμορφωθούμε και εμείς πάλι σε μικρά παιδιά και να τρέξουμε στις αλάνες και στα πάρκα, μαζί με τον μικρό Γιώργη και την παρέα του. 

Όπως καλά καταλάβατε ο ήρωας αυτού του βιβλίου είναι ο μικρός Γιώργης και η ιστορία εκτυλίσσεται στις αρχές της δεκαετίας του ’70, σε κάποια επαρχιακή πόλη, κατά την περίοδο της εφτάχρονης δικτατορίας. Ακολουθώντας τα χνάρια του Γιώργη, αναβλύζουν στη μνήμη του αναγνώστη εκείνες οι ξέγνοιαστες εποχές, όπου τα παιχνίδια και οι παρέες σχεδόν μονοπωλούσαν τη ζωή των νέων ανθρώπων. Η σκανταλιά, η ανεμελιά, τα όνειρα, η συντροφιά των φίλων, οι άγουροι έρωτες, που ξεσηκώνουν το νου των αμούστακων αγοριών, η παιδική αφέλεια και η αθωότητα αποτελούν τις κύριες πινελιές αυτού του πολύχρωμου πίνακα. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι παρά τις δύσκολες συνθήκες, που βίωναν οι ενήλικες (καταπίεση λόγω του απολυταρχικού καθεστώτος και των στενόμυαλων αντιλήψεων της εποχής), τα παιδιά εκλαμβάνουν τον κόσμο από τη δική τους οπτική γωνία και δεν επηρεάζονται από το πώς τον βλέπουν οι “μεγάλοι”. Ας μην ξεχνάμε πως τα παιδιά έχουν πάντα τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας, τον δικό τους τρόπο να ξεπερνούν τις δύσκολές στιγμές και να βρίσκουν καινούρια μονοπάτια που τους οδηγούν σε νέες εμπειρίες, χρησιμοποιώντας ως οδηγό την αθώα τους ψυχή και φαντασία.    

Με την ενηλικίωσή μας όμως ο κόσμος μεταμορφώνεται και μας δείχνει το πραγματικό και σκληρό του πρόσωπο, χωρίς μακιγιάζ και καλλωπισμούς. Πόσες αλήθειες μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος, όταν η εξιδανικευμένη εικόνα που έχει πλάσει στο νου καταρρέει σαν χάρτινος πύργος; 

Ένα πάντως είναι σίγουρο για αυτό το μυθιστόρημα. Εκτός του ότι είναι καλογραμμένο και ο συγγραφέας έχει φοβερή περιγραφική ικανότητα, καθώς δημιουργεί όμορφες εικόνες γεμάτες ζωντάνια, που προκαλούν μια γλυκιά νοσταλγία σε εμάς τους μεγαλύτερους, ο Μιχάλης Κατσιμπάρδης καταφέρνει να μας συμπαρασύρει σε ένα όμορφο ταξίδι, γεμίζοντας τις αποσκευές του με συναίσθημα, τραγελαφικά γεγονότα, μηνύματα, παραδείγματα προς αποφυγή ή προς μίμηση και τόσα άλλα. 

Οι σκέψεις και τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν, διαβάζοντας αυτό το μυθιστόρημα, είναι πολλά και ανάμεικτα. Από τη μια η γλυκιά αίσθηση, που σου δημιουργείται, αναπολώντας τα παιχνίδια, τις σκανταλιές, τα αστεία περιστατικά, που βίωσες κι εσύ σαν παιδί. Απ’ την άλλη η οργή που νιώθεις για τις αδικίες, που συνέβαιναν εις βάρος κάποιων παιδιών, είτε επειδή τύγχανε να μην είναι οι προνομιούχοι που ευνοούσε το εκάστοτε σύστημα, είτε επειδή οι γονείς τους επέλεξαν να ακολουθήσουν άλλα μοντέλα από αυτά που επιβάλλονταν από τα κοινωνικά πρότυπα εκείνης της εποχής. Γροθιά στο στομάχι επίσης αποτελεί η υπενθύμιση εκ μέρους του συγγραφέα του μοντέλου του σκληρού και βάναυσου εκπαιδευτικού, που επικρατούσε στα εκπαιδευτικά δρώμενα της περιόδου. 

Εν κατακλείδι, το συγκεκριμένο μυθιστόρημα εξυμνεί την παιδικότητα, παροτρύνοντάς μας να θυμηθούμε και την δική μας πορεία στο χρόνο. Και όσοι από εμάς είμαστε γονείς, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά μας έχουν ανάγκη να ζήσουν την παιδικότητά τους, να χαρούν την ανεμελιά της ηλικίας τους, να παίξουν με τους φίλους τους και όχι να βρίσκονται καθηλωμένα μπροστά σε μια οθόνη. Διότι προσωπικά πιστεύω πως ο καθένας από εμάς, για να εξελιχθεί σε έναν “κοινωνικοποιημένο” ενήλικα, χωρίς εσωστρέφεια και χωρίς απωθημένα, θα πρέπει να βιώσει την παιδικότητά του σε “μονοπάτια” που να αρμόζουν στην ηλικία του. 

Θέλω να συγχαρώ τον Μιχάλη Κατσιμπάρδη για το εξαιρετικό του βιβλίο και να του ευχηθώ να μας κρατήσει σύντομα συντροφιά με ένα εξίσου καλογραμμένο έργο. 

Παπακώστα Ελένη - Πτυχιούχος Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. 

Σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/moutra.html 

Ο Μιχάλης Κατσιμπάρδης γεννήθηκε στο Άργος και ζει στην Αθήνα. Είναι φιλόλογος και διδάσκει εδώ και πολλά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ για μια δεκαετία εργαζόταν στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

‘Έχει συγγράψει βιβλία με θέμα τη διδακτική της νεοελληνικής γλώσσας και μια σειρά άρθρων με αντίστοιχο περιεχόμενο. Έχει, επίσης, γράψει σενάρια για ντοκιμαντέρ καθώς και για την Εκπαιδευτική Τηλεόραση. 

Aπό την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία του: 

«Στα μούτρα σου!» (μυθιστόρημα, 2019)

«Δυο χειμώνες κι ούτε ένα καλοκαίρι» (αληθινή ιστορία, 2018) 

Βρείτε τον Μιχάλη Κατσιμπάρδη στο Facebook