Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Λευκής Σαραντινού, «Οι Σταυροί της Ρόδου» (Εκδόσεις Historical Quest)
«Οι Σταυροί της Ρόδου»
Λεύκη Σαραντινού
Εκδόσεις Historical Quest
Το ιστορικό μυθιστόρημα της Λεύκης Σαραντινού «Οι Σταυροί της Ρόδου» από τις εκδόσεις Historical Quest αποτελεί πρότυπο ενός κλασικού δομικού ιστορικού μυθιστορήματος. Δηλαδή, η δημιουργική ώσμωση μεταξύ λογοτεχνίας και μυθιστοριογραφίας γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε το ένα να μην αναιρεί το άλλο. Σαφέστατα, αυτό οφείλεται στη βαθιά ιστορική γνώση της συγγραφέως (οι σπουδές της το επιβεβαιώνουν για του λόγου το αληθές) αλλά και στην περισσή τόλμη της να “στήσει” μια δυνατή ιστορία αγάπης πέρα από την θρησκεία, τον χρόνο που περνά και τις αποστάσεις που μπαίνουν ανάμεσα στους ανθρώπους.
Συγκεκριμένα, η δράση εκτυλίσσεται παράλληλα τόσο στο νησί της Ρόδου ,όταν το Τάγμα των Ιωαννιτών Ιπποτών διανύει τις τελευταίες δεκαετίες της εξουσίας τους σε ελληνικό τόπο, όσο και στην πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία, χάρη στα επεκτατικά σχέδια, ειδικά μετά την κατάληψη της Πόλης, βρίσκεται σε πολεμικό αναβρασμό, με τον θρόνο να καταλαμβάνεται διαδοχικά από τον Βεγιαζήτ ΙΙ, τον Σελίμ τον Σκληρό και τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή. Στη Ρόδο, η οικογένεια Van Ruddervoorde, ιπποκόμοι των Ιπποτών στο επάγγελμα, θρηνεί την αρπαγή ενός εκ των διδύμων υιών, Φιλίππου και Ιωσήφ. Υπεύθυνοι αυτής της αρπαγής είναι οι Σαρακηνοί πειρατές εξαιτίας της πάγιας και κερδοφόρου τακτικής εκείνης της εποχής, του σκλαβοπάζαρου. Τα δυο αδέλφια χάνονται για τρεις ολόκληρες δεκαετίες, ενώ μπλέκονται ταυτόχρονα στο “οδυνηρό” κουβάρι του πεπρωμένου. Αντίδραση στον βίαιο εξισλαμισμό, μνήμες μιας πρότερης ζωής, όρκοι που πρέπει να εκπληρωθούν, έρωτες που πρέπει να επιβιώσουν.
Ο θυμόσοφος λαός, όμως, λέει ότι όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος, κι έτσι πολλά χρόνια μετά η μοίρα επιφυλάσσει νέα παιχνίδια και ανατροπές. Όπως γίνεται αντιληπτό, χάρη στο μυθιστορηματικό χειρισμό της γράφουσας, η πλοκή έχει έντονο ενδιαφέρον, με τον αναγνώστη να “αφήνεται” σε αυτή την αναγνωστική εμπειρία. Ακόμη και οι επινοημένοι ήρωες, που κατέχουν ωστόσο τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αναμετρώνται με τα πραγματικά πρόσωπα της επίσημης Ιστορίας, δίχως να στερούνται της αληθοφάνειας και του ρεαλισμού που απαιτεί το έργο. Αποτελούν πρόσωπα που “τρέχουν” την μυθοπλασίαι καθώς επωμίζονται τις ευθύνες τους, λαμβάνοντας κρίσιμες αποφάσεις στα παιχνίδια της μοίρας.
Ωστόσο, πέρα από το κομμάτι της μυθοπλασίας το έργο παρέχει πλήθος πληροφοριών σε συνδυασμό με τις εκτενείς παραπομπές της συγγραφέως ως επιστήμων, όπως για το Τάγμα των Ιπποτών το οποίο από τους Αγίους Τόπους βρέθηκε στο νησί των Δωδεκανήσων, δημιουργώντας ένα ισχυρό προπύργιο στον ευρύτερο χώρο, γεγονός που δυσαρεστούσε τους Οθωμανούς. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου παρουσιάζεται όλη η διοικητική οργάνωση του Τάγματος, χωρίς στιγμή να κουράζεται ο αναγνώστης. Έτσι, άλλωστε, μπορεί να δικαιολογηθεί η επιλογή του τίτλου, δηλαδή από τον λευκό οκταγωνικό σταυρό κεντημένο πάνω στους μαύρους χιτώνες τους.
Επιπλέον, η συγγραφέας αποδεικνύει την εμβρίθεια των γνώσεων της επί της Οθωμανικής Ιστορίας, αφού παρουσιάζεται λεπτομερώς η καθημερινή ζωή και κουλτούρα των “υψηλών” στρωμάτων της αυτοκρατορίας αλλά και η καθημερινότητα του στρατού των γενιτσάρων από την στρατολόγηση και εκπαίδευση τους μέχρι την επαγγελματική τους καταξίωση στους κόλπους της Οθωμανικής διοίκησης.
Καταλήγοντας, ο αναγνώστης του μυθιστορήματος «Οι Σταυροί της Ρόδου» θεωρείται διπλά κερδισμένος, αφού του δίνεται η ευκαιρία μέσω της λογοτεχνίας, να έρθει πιο κοντά στο Ιστορικό γίγνεσθαι, χωρίς την υποχρέωση της αποστήθισης πλήθος χρονολογιών και μουντών γεγονοτολογικών αφηγήσεων. Μια λογοτεχνία, η οποία, τηρουμένων των κατάλληλων προϋποθέσεων, μπορεί να μετατρέψει ευχάριστα την επίσημη Ιστορία σε αυτόνομες μυθοπλαστικές ιστορίες.
Δήμητρα Γούτση, φιλόλογος
Σελίδα του βιβλίου: http://www.historical-quest.com/katigories/logotexnia/158-logotexnia2/1248-oi-stavroi-tis-rodou.html
Η Ελευθερία (Λεύκη) Σαραντινού γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1984. Έχει πτυχίο Αρμονίας, Αντίστιξης και Δίπλωμα κλαρινέτου, ενώ το 2005 αποφοίτησε με βαθμό άριστα και υποτροφία από το τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Από το 2001 ζει στην Κομοτηνή. Έχει εργασθεί σε ωδεία στην Κομοτηνή και στην Αλεξανδρούπολη, καθώς και στο Μουσικό Σχολείο Κομοτηνής. Σήμερα ασχολείται με τη διδασκαλία της μουσικής και της ιστορίας, με τη συγγραφή και με τη μελέτη της ιστορίας. Έχει γράψει τρία ιστορικά μυθιστορήματα που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Historical Quest. Πρόκειται για τα δύο βιβλία της τριλογίας, που αφορά την περίοδο των Σταυροφοριών, το "Χαμσίν - Ο άνεμος της ανατολής" και το "Οι σταυροί της Ρόδου", καθώς και το "Λέων και Ημισέληνος", το οποίο διαδραματίζεται στη βενετοκρατούμενη Κρήτη του 17ου αιώνα. Η σειρά "Φρουτοφίλοι" είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια στον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας. Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο.
Latest from Δήμητρα Γούτση - Φιλόλογος
- Η Δήμητρα Γούτση συζητά με την Ειρήνη Τούτση με αφορμή το μυθιστόρημά της, «Όνειρα που άνθισαν ξανά» (Εκδόσεις Αποστακτήριο)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Φλώρας Τζελέπη "Μυστικά στην άνυδρη γη" (Εκδόσεις Αποστακτήριο)
- Η Δήμητρα Γούτση συζητά με την Άννη Παπαθεοδώρου με αφορμή το νέο της μυθιστόρημα, «Οι τρεις τους» (Άνεμος Εκδοτική)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το δίγλωσσο παιδικό βιβλίο της Μαρίας Τσέκα "Χλόη" (Εκδόσεις Αποστακτήριο)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Κυριακής Πλαϊνάκη, «Χαράζοντας το αύριο» (Εκδόσεις Αποστακτήριο)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Βάσως Ζαφειροπούλου, «Στο αρχοντικό της λεωφόρου» (Άνεμος Εκδοτική)
- Η Δήμητρα Γούτση συζητά με τη Στέλλα Δέδε με αφορμή το βιβλίο της, «Η νύχτα κοιμάται - μικρές ιστορίες» (Εκδόσεις Παράξενες Μέρες)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το παιδικό βιβλίο της Μαίρης Κανάκη, «Ο Σήφης θέλει χώρο» (Εκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ)
- Η Δήμητρα Γούτση συζητά με την Μαρία Βουζουνεράκη, με αφορμή το μυθιστόρημά της «Πάμε μια βόλτα;» (Άνεμος Εκδοτική)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει τη συλλογή διηγημάτων της Κατερίνας Ανδρικοπούλου , «Παρασκήνια του έρωτα» (Άνεμος Εκδοτική)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα του Παναγιώτη Μποκοβού, «Ξενοδοχείο Πέντε Αστέρων» (Εκδόσεις Πηγή)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Τζίνας Ψάρρη, «Αριστερό πέταγμα» (Άνεμος Εκδοτική)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Τζίνας Ψάρρη, «Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι» (Άνεμος Εκδοτική)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το βιβλίο του Απόστολου Αλλαμάνη, «Στενό παπούτσι…κι ανηφόρα» (Εκδόσεις Περίπλους-Διονύσης Βίτσος)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το βιβλίο του Δημήτρη Κ. Αλεξόπουλου, «Δυο ψάθινα καπέλα» (Εκδόσεις Πηγή)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Στάλως Φωτιάδου, «Μπλέ II – Αλήθεια από Ψέματα» (Εκδόσεις Πηγή)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Στάλως Φωτιάδου, «Μπλε - Κύκλοι από θρύψαλα» (Εκδόσεις Πηγή)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Μαρίας Χασάπη-Σιδερά, «Όσο πυκνά κι αν είν' τα σύννεφα...» (Εκδόσεις Μαχητής)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το παιδικό βιβλίο της Δελίνας Βασιλειάδη, «Ρόμι και Μιράντα» (Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη)
- Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το μυθιστόρημα της Σοφίας Δημοπούλου, «Πώς υφαίνεται ο χρόνος» (Εκδόσεις Ψυχογιός)