Βάσω Παπαδοπούλου
«Θανάσιμα σταυροδρόμια»
Άνεμος Εκδοτική 

Τα «Θανάσιμα σταυροδρόμια» της Βάσως Παπαδοπούλου είναι ένα δυνατό και καλογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, που κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία του λέξη. 

Αναφέρεται σε μια παρέα παλιών συμμαθητών, γύρω στα πενήντα,  που συνεχίζουν να διατηρούν επαφές μια φορά το μήνα. Αυτός που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο της παρέας είναι ο ανύπαντρος Ανάργυρος. Ένας μοναχικός άνθρωπος,  που έζησε τη ζωή του μέσα σε ένα ψιλικατζίδικο και πλαισιωμένος κυρίως από γυναικείες φιγούρες. Τη μητέρα του, τη θεία του και τη γιαγιά του. Η ρουτίνα της καθημερινότητας της παρέας των παλιών συμμαθητών, ξαφνικά ανατρέπεται από μια σειρά ανεξήγητων φόνων με θύματα τους ίδιους. Την εξιχνίαση αυτών των φόνων αναλαμβάνει ο αστυνόμος Κλεόβουλος, ένας άνθρωπος έξυπνος και ιδιαίτερα ικανός. Μετά από την εξονυχιστική έρευνα που πραγματοποιείται από την ομάδα του, αποκαλύπτονται καλά κρυμμένα μυστικά, που έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν. Πώς συνδέονται μεταξύ τους όλοι αυτοί οι φόνοι; Πώς ο δράστης καταφέρνει να ξεφεύγει και πώς βρίσκεται σχεδόν πάντα ένα βήμα μπροστά; 

Κατά την ανάγνωση του μυθιστορήματος «Θανάσιμα σταυροδρόμια»  η αγωνία, το μυστήριο, η πρωτοτυπία και οι απρόβλεπτες εξελίξεις έχουν την τιμητική τους. Το βιβλίο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα γνωστά αστυνομικά μυθιστορήματα, που έχουν γίνει κατά καιρούς μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες. Ερευνητές και δράστες, πρωταγωνιστές σε ένα διαρκές παιχνίδι ευφυΐας, ενώ παράλληλα οι αναγνώστες αδημονούν ν’ ανακαλύψουν τη λύση του μυστηρίου. Κι όσο πλησιάζει η επίλυση του γρίφου, τόσο οι ήρωες καταλήγουν σε αδιέξοδα ή σε νέους απρόβλεπτους δρόμους. Σε «Θανάσιμα σταυροδρόμια» ή σε λαβύρινθους χωρίς πόρτες διαφυγής. 

Η συγγραφέας καταφέρνει με μαεστρία να δημιουργήσει μια ανατρεπτική υπόθεση που κεντρίζει τα αισθητήρια όργανα του αναγνώστη. Με όμορφες περιγραφές, δυνατές σκηνές και έντονο το στοιχείο της αλληγορίας.   

Τα θέματα που θίγονται στο βιβλίο της Βάσως Παπαδοπούλου, πολλά και σημαντικά. Παιδιά που ζουν την απόρριψη του πατέρα τους στερημένα από την πατρική φιγούρα, παθολογική αγάπη της μητέρας προς το παιδί, εξάρτηση ανθρώπων από τον τζόγο. Αντιλαμβανόμαστε επίσης, το πού μπορεί να φτάσει ο ανθρώπινος νους και πόσο απρόβλεπτος μπορεί να γίνει ο καθένας από εμάς κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Γνωρίζουμε επίσης ανθρώπους που δεν τολμούν να ζήσουν τη ζωή τους και παραμένουν θεατές στις ζωές των άλλων…   

Θα ήθελα να συγχαρώ τη συγγραφέα και να την παροτρύνω να συνεχίσει να μας προσφέρει ανάλογης βαρύτητας έργα, παροτρύνοντας ταυτόχρονα όλους εμάς να τολμάμε να ζούμε τα όνειρά μας, ακολουθώντας πάντα τη φράση του Ρωμαίου ποιητή Οράτιου: «Άδραξε τη μέρα και δείξε όσο το δυνατόν λιγότερη εμπιστοσύνη στο αύριο». Διότι η ζωή είναι πολύ σύντομη και δε δίνονται πάντα δεύτερες ευκαιρίες. 

Παπακώστα Ελένη  

Πτυχιούχος Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. 

Επίσημη σελίδα του βιβλίου: http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/thanasima.html