Η Ελένη Παπακώστα συζητά με την Αναστασία Κορινθίου και την Δικαία Μαραβέλια

με αφορμή το βιβλίο τους

«Ζεστό ψωμί και κόκκινη κορδέλα»

(Άνεμος Εκδοτική)

1. Συνήθως η συγγραφή ενός βιβλίου είναι μονοπάτι μοναχικό. Πώς προέκυψε αυτή η συγγραφική συνεργασία;

Αναστασία Κορινθίου: Aπό μοναξιά. Βαρετό να γράφω μόνη μου σκέφτηκα. Ένα ταξίδι θέλει πάντα καλή συντροφιά.

Δικαία Μαραβέλια: Όσο υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να μοιράζονται θα προκύπτουν τέτοιες συνεργασίες. Είναι πολύ όμορφο να γράφουν δύο γυναίκες για δύο γυναίκες.

2. Το να γράψει κάποιος ένα μυθιστόρημα - αποτέλεσμα συνεργασίας - είναι πιο δύσκολο από ότι να το γράψει μόνος του; Πόσο πιο πολύπλοκη είναι η ολοκλήρωσή του;

Αναστασία Κορινθίου: Είναι πολύπλοκα μαγική! Είναι σαν να παίζεις ένα σετ τένις. Μπαλάκι που πηγαινοέρχονται οι σκέψεις και δεν ξέρεις που πας… Όλα απρόβλεπτα!

Δικαία Μαραβέλια: Καθόλου πολύπλοκη δεν ήταν. Ίσα ίσα που την ευχαριστηθήκαμε και οι δύο,  η ανταλλαγή των email, ήταν ανάσα στην καθημερινή ρουτίνα.

3. Ποια διαδικασία ακριβώς ακολουθήσατε για να το ολοκληρώσετε; Κάποια από τις δυο σας έκανε τον κορμό του βιβλίου και η άλλη το γέμισμα και το στόλισμα ή  η ιστορία προέκυψε μετά από συζήτηση και το γράφατε ταυτόχρονα;

Αναστασία Κορινθίου: Είχα την ιδέα. Στην πορεία όμως τα ….κορίτσια μας μάς πήγαν αλλού. Πήραν άλλο πιο δύσκολο μονοπάτι και σε εμάς άρεσε πολύ που το περπατήσαμε ξυπόλυτες!

Δικαία Μαραβέλια: Η αρχική ιδέα ήταν της Αναστασίας, μετά τα κορίτσια μας έκαναν παιχνίδι. Μας πήγαν ταξίδι μαγικό.

4. Η απόσταση που υπήρχε μεταξύ σας (Αθήνα – Σύμη) δε δυσχέραινε την συγγραφή του;

Αναστασία Κορινθίου: Ανταλλάσσαμε email. Χωρίσαμε την απόσταση με χαμόγελο , καφέδες ,κρασί και τηλεφωνήματα.

Δικαία Μαραβέλια: Με τίποτα, εμείς μηδενίσαμε την απόσταση.

5. Ποια τα συναισθήματα που σας κατέκλυζαν κατά τη δημιουργία του και ποια αυτά που νιώσατε όταν το ολοκληρώσατε;

Αναστασία Κορινθίου: Ότι δεν είμαι μόνη! Νίκη στον φόβο της μοναξιάς. Το είχα ανάγκη γιατί ότι είχα έρθει στην… μεγάλη πόλη.

Δικαία Μαραβέλια: Η διαδικασία κράτησε εννέα μήνες. Σαν μία εγκυμοσύνη που όλα κύλησαν ομαλά. Με την αγωνία για το πότε θα το δούμε έτοιμο, με το να ζούμε τις εντάσεις των κοριτσιών μας, όμορφα συναισθήματά. Πώς νιώθει μια γυναίκα όταν κρατάει το μωρό της για πρώτη φορά; Έτσι ένιωσα εγώ.

6. Συνήθως ο αναγνώστης εντοπίζει σε κάποια σημεία την “ψυχή” του συγγραφέα. Σε ποια σημεία του βιβλίου συναντάμε την Αναστασία και σε ποια τη Δικαία;

Αναστασία Κορινθίου: Σε όλα. Μα την ψυχή μας βάζουμε στα γραπτά μας. Για αυτό και οφείλουμε οι συγγραφείς να καταθέτουμε καθαρή ψυχή στους αναγνώστες μας.

Δικαία Μαραβέλια: Το Χρουσώ έχει πολλά στοιχεία μου, εκεί όμως που εμπλέκεται η Άννα, η Δικαία γίνεται πιο αυθεντική και από την πραγματικότητα.

7. Διαβάζουμε για γυναικείες φιλίες που διαρκούν ή που διαλύονται… Ποια στοιχεία πρέπει να έχει μια φιλία, ώστε να καταφέρνει να ξεπερνάει και τα πιο ανυπέρβλητα εμπόδια;

Αναστασία Κορινθίου: Πρόσφατα είχα λόγους να πάψω να πιστεύω στην φιλία και πολύ ισχυρούς μάλιστα. Προδοσία και πίκρα με έκαναν να συστηθώ με τον θυμό. Χάρη σε ανθρώπους όμως όπως η Δικαία και νέα πρόσωπα που μπήκαν στην ζωή μου εδώ στην Αθήνα Δόξα τον Θεό πιστεύω πως η φιλία ΝΑΙ υπάρχει και σώζει! Σώζει από το να χάσεις τον εαυτό σου!

Δικαία Μαραβέλια: Εμπιστοσύνη, σεβασμό, εκτίμηση, αν αυτά είναι αμοιβαία καμιά σχέση δεν διαλύεται.

8. Πιστεύετε στο υπερφυσικό; Υπάρχουν σχετικές αναφορές στο βιβλίο που δεν εξηγούνται με τη λογική…

Αναστασία Κορινθίου: Πιστεύω απόλυτα στο….απόλυτο τίποτα που αφορά την γνώση μας στο υπερφυσικό.

Δικαία Μαραβέλια: Όταν το υπερφυσικό έχει όνομα εξηγείται.

10. Τελικά ζούμε τη ζωή που επιλέγουμε ή αυτή που μας αξίζει;

Αναστασία Κορινθίου: Ζούμε την ζωή που αξίζουμε.

Δικαία Μαραβέλια: Η σωστή απάντηση είναι να επιλέγουμε την ζωή που μας αξίζει.

Όμως είμαστε άνθρωποι και λογικό είναι κάνουμε λάθη από τα οποία μαθαίνουμε. Οπότε μαθαίνουμε να επιλέγουμε.

Εγώ επιλέγω, ναι!

11. Πιστεύετε πως ο έρωτας ή η φιλία μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτες στη ζωή μας;

Αναστασία Κορινθίου: Υπάρχει ζωή χωρίς έρωτα;

Δικαία Μαραβέλια: Βέβαια... Πώς αλλιώς θα ήμασταν;

12. Πού μπορεί να οδηγηθεί ο άνθρωπος όταν η ψυχή του κυριεύεται από ζήλια, πάθη, απωθημένα;

Αναστασία Κορινθίου: Στον θάνατο τον ζωντανό.

Δικαία Μαραβέλια: Στην δυστυχία, ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω.

13. Θεωρείτε πως τα μεγάλα μυστικά οδηγούν σε τραγικά λάθη; Μήπως η αλήθεια πρέπει να λέγεται όσο σκληρή κι αν είναι;

Αναστασία Κορινθίου: Η αλήθεια πρέπει πάντα να λέγεται αλλιώς στοιχειώνει! Όλα τα φαντάσματα που κυκλοφορούν ανάμεσα μας …φαντάσματα από ανείπωτα συγγνώμη είναι!

Δικαία Μαραβέλια: Η αλήθεια πάντα βρίσκει τρόπο να φωνάζει. Μήπως πρέπει να επιτρέψουμε στα αυτιά και στα μάτια μας να δουν;

14. Τι θέση έχει η θρησκεία στη ζωή σας; Διότι μέσα στο βιβλίο αποτυπώνεται κάποιο θρησκευτικό αίσθημα…

Αναστασία Κορινθίου: Πιστεύω βαθιά και απόλυτα. Αλλά προσεύχομαι σε άδειες εκκλησίες και στο χέρι μου φορώ το δαχτυλίδι με τον Αρχιστράτηγο που μου φόρεσε η Δικαία!

Δικαία Μαραβέλια: Εγώ μεγάλωσα μέσα σε μια εκκλησία. Έναν παππού παπά για τον οποίο είμαι περήφανη παρόλο που τον έζησα μόνο έξι χρόνια. Με κληρονομιά ακούσματα ψαλμών και ευχών.

Ευλογημένη νιώθω.

15. Το μυθιστόρημά σας αποπνέει μια αισιοδοξία, παρόλο που οι ιστορίες που περιγράφονται είναι αρκετά τραγικές και πονεμένες. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε; Ποια είναι η στάση ζωής που ακολουθείτε συνήθως, όταν αντιμετωπίζετε δύσκολες καταστάσεις;

Αναστασία Κορινθίου: ΜΑΖΙ. Βρες το ΜΑΖΙ σου και όλα θα διορθωθούν!

Δικαία Μαραβέλια: Όλα λύνονται, αρκεί να έχεις το θάρρος να μιλήσεις και να πράξεις την ώρα που πρέπει.

Ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια στο συγγραφικό σας έργο.

Για το Αποστακτήριο του Λόγου και της Τέχνης

Παπακώστα Ελένη

Πτυχιούχος Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ.